پرواز

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

آوا

(1336)

·        سال ها شد تا که روزی مرغ عشق

·         نغمه زد بر شاخه انگشت من

·        آشیان آسمان را ترک گفت

·        لانه ای آراست او در مشت من

·         دست من پر شد ز مروارید مهر

·        دست من خالی شد از هر کینه ای

·         دست من گل داد و برگ آورد و بار

·        چون بهار دلکش دیرینه ای

·        سینه اش در دست هایم می تپید

·        از هراس دام های سرنوشت

·         سخت می ترسید از پایان وصل

·        وز پلیدی های خاطرهای زشت:

·         آه اگر روزی بمیرد عشق ما

·        وای اگر آتش به یخبندان کشد

·        خنده امروز ما در شام یأس

·        اختران اشک در چشمان کشد

·        من نوازشگر شدم، آن بال و پر

·         من ستایشگر شدم، آواز او

·        خواستم، بوییدم و بوسیدمش

·        با نیازی بیشتر از ناز او

·        عاشقان، هر کس که دارد از شما

·        مرغ عشقی بر فراز شاخسار

·         پاسداری بایدش هر روز و شب

·        چشم ترسی بایدش از روزگار

·        هر کجا، در هر خم این رهگذر

·        درکمین، بدخواه سنگ انداز هست

·        عشق من پر داشت، آه ای عاشقان

·         پر برای جنبش و پرواز هست

·        در غروب یک زمستان سیاه

·        مرغک من ز آشیان خود گریخت

·        دور شد، در اشک چشمم محو شد

·        بعد از او هم سقف این کاشانه ریخت

·        در بهار پر گل این بوستان

·         دست من، تک ساقه ی پاییز ماند

·        برگ های خشک عشقی سوخته

·        بر فراز شاخه ها آویز ماند
 

·        گرچه دیگر آسمان ها تیره است

·         شب ز دامان افق سر می کشد،

·         باز با پرواز مرغان بهار

·         آرزویی در دلم پر می کشد
 

·        می فریبد دل به افسون ها مرا

·        می سراید بر من، این آواز ها

·        بال دارد، بال دارد مرغ عشق

·         باز خواهد کرد او پروازها

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان