شبنامه (2)

 

محمد زهری

(1305 ـ 1373)

۵

·        شبی از شب ها

·        گذری بود مرا در باغ خوابی

·        که تو در آن،  گُل بودی.

·        حیف، این باغ رهی داشت به دروازه ی بیداری.

 ۶

·        شبی از شب ها

·        سحری داشت که خون

·        با سرودی که نمی ‌مُرد و نخواهد مُرد،

·        خاک را رنگین ساخت.

·        و سحرها ـ همه ـ  بعد از آن شب

·        خونین شد.

٧

·        ماهی ‌ام،

·        تو شطّ بی تلاطم فرتوتی.

·        من در تو

·        بر تو

·        گریه ی بسیار کرده ‌ام.

·        آیا تو هیچ بر من غمگین گریستی؟

٨

·        ستاره‌ ها:

·        شکوفه‌های ساده ی درخت شب

        

·        حباب ها:

·        شکوفه‌ های پاک آب رود

·         

·        مرا شکوفه:

·        اشک تلخ درد.

٩

·        روز

·        ـ بی آفتاب  ـ

·        بیمار است.

·        شب بی کهکشان، ستاره و ماه

·        جنگل بی پرنده و برگ است.

·        من چه بی برگ مانده ‌ام بی تو.

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری