هر انقلاب بورژوائی در کشوری صورت بگیرد، نه برای آزادسازی نیروهای سازنده سرمایه داری در مرحله سازندگی آن، بلکه فقط مکانیسم بهره کشی انباشت سرمایه قدرت های امپریالیستی را ارائه می دهد.سوسیالیسم به جای بربریت
هانس هاینتس هولتس
سرچشمه:
فیسبوک عباس حجری
• این ترجمه معیوب و مخدوشی است.
• ترجمه دیگری و کاملتری از این مطلب به شرح زیر است:
• «امروز هر انقلابی ـ بلحاظ گرایش و سمت و سو ـ یک انقلاب سوسیالیستی خواهد بود، حتی اگر در مبارزه رهائی بخش ضد استعماری آغاز شود و به جامعه بورژوائی ختم شود.
• چون در کشورهای در حال توسعه، دیگر امکان تکرار از نو و شروع از صفر انقلابات بورژوائی وجود ندارد، تا پس از طی مرحله بورژوائی جامعه، راه تاریخی به سوی سوسیالیسم در نوردیده شود.
• انقلاب بورژوائی دیگر نمی تواند کشور را برای نیروهای خلاق سرمایه داری، در مرحله سازندگی آزاد سازد، بلکه آن را به مذبح مکانیسم بهره کشی سرمایه انباشت شده کلان قدرت های امپریالیستی سوق خواهد داد.
• در دوره بعد از جنگ جهانی دوم، مثال در این زمینه کم نیست. »
• واقعیت این است که با طناب نقل قول ها نمی توان به چاهی اندر شد و سلامت و سالم بیرون آمد.
• هر نقل قول، بریده ای از متنی کامل است و فی نفسه بیانگر دقیق و کامل حقیقت امری نمی تواند باشد.
• ولی چی می شود کرد که در فیس بوک و جاهای دیگر بشدت مد شده و کلافه کننده است.
• حقیقت نیم بند و دمبریده حقیقت نیست.
• حقیقت همیشه کامل و تمامعیار است و نه نیم بند.
• حقیقت نیم بند، گاهی حتی از دروغ هم بدتر است.
• علت صحت نظر هولتس اما در این حقیقت امر است که امروز بشریت در دوران تاریخی دیگری بسر می برد:
• در دروان گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم در مقیاس جهانی.
• این محتوای عینی دوران ما ست و شکست اردوگاه سوسیالیسم تغییری در آن نمی دهد.
• در دوران گذار از فئودالیسم به سرمایه داری این حکم هولتس نادرست می گشت، ولی در دوران کنونی، بورژوازی دیگر ظرفیت انقلابی ندارد.
• از این رو ست که هولتس میان بورژوازی آغازین که ترقی خواه و انقلابی بوده و بورژوازی واپسین که ارتجاعی است، فرق می گذارد.
• بورژوازی واپسین و معاصر خردستیز است و دشمن همه دستاوردهای معنوی بورژوائی آغازین است و هر روز به اختراع مذهب، فرقه و سکت جدیدی دست می زند و از اشاعه بدترین خرافه ها ابائی ندارد.
به همین دلیل، پرچم شعارهای بورژوازی آغازین از قبیل آزادی، برابری و برادری، استقلال، خودمختاری و پیشرفت اجتماعی را دیری است که نه بورژوازی، بلکه طبقه کارگر بدوش می کشد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر