سرچشمه:صفحه فیسبوک
Mehrangiz Rahimzadeh
• صادق هدایت فکر می کند که دنیا هدیه ای و یا مائده ای است که حاضر و آماده به انسان ها اعطا می شود.
• دنیا اما نه هدیه و مائده، بلکه ثمره کار عرقریز جسمی و فکری بنی بشر در توالی نسل ها و عصرها ست.
• جامعه و جهان را انسان ها می سازند.
• البته نه بنا بر میل خود، بلکه بر اساس مواد و مصالح مادی و معنوی که از نسل های قبلی به میراث می برند.
• انسان ها هم ـ بر خلاف پندار صادق هدایت و امثال ایشان ـ گدا و غیره و غیره مادر زاد نیستند.
• همه از شکم مادر برهنه و برابر زاده می شوند.
• این سیتسم اجتماعی است که یکی را شاه و دیگری را گدا می سازد.
• شکوه و شوکت طبقات ممتاز نتیجه ذلت توده های مولد و زحمتکش است و گرنه لیاقت شعبان بی مخ های بزرگ و کوچک بیشتر از افراد عادی جامعه نبوده و نیست.
• صادق هدایت آدمی را به یاد ایدئولوگ های فاشیسم می اندازد که کله شان از نفرت به مردم آکنده است، مردمی که چه بسا حتی از جان و آسایش و زندگی خود مایه می گذارند و همه مایحتاج حضرات را از ریز تا درشت تولید می کنند و خود مرتب خوار شمرده می شوند و «بی همه چیز!» نام می گیرند.
• صادق هدایت علنا از واژه «چاروادار» فحشواژه می سازد.
• اگر چاروادار نباشد، بچه پولدار از خود راضی باید شخصا لخت شود و چاه مستراحش را خودش خالی کند و گونی های تعفن انگیز مدفوع خود را بسان چاروادار بدوش کشد و از خانه بیرون برد.
• شعور هم مادر زادی نیست.
• صادق هدایت ها باید قدری باندیشند تا بلکه ذره ای شعور کسب کنند و به تحقیر مستمر خادمین جامعه و جهان نپردازند.
• همه که بچه پولدار نیستند تا در فرانسه تحصیل کنند، از فرط کسالت بر ضد زندگی بشورند، به تقدیس مرگ بپردازند، هر کسی را به بهانه ای تحقیر کنند و پوز بدهند!
• حتی عقب مانده ترین آدم ها که تن به پستی می دهند، محصول جامعه پست پرورند و نه مادر زاد!
اگر صادق هدایت راست می گوید، باید به جای توهین به مردم به انتقاد از سیستم اجتماعی حاکم و طبقات حاکم بپردازد که مولدین جامعه را از همه نعمات مادی و معنوی محروم می سازند و به «بی همه چیز» مبدل می کنند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر