ابن رشدیسمپروفسور مانفرد بور
برگردان شین میم شین
برگردان شین میم شین
• ابن رشدیسم فلسفه پانته ئیستی ـ ماتریالیستی ـ ضد تئولوژیکی است که در قرن دوازدهم میلادی از سوی متفکر عرب بنام ابن رشد توسعه داده شده و در قرون وسطای اروپا ـ بویژه در قرن 13 و 14 میلادی ـ تأثیر بزرگی بجا نهاده است.
• ابن رشدیسم در ادامه آموزش های ابن سینا و در پیوند و جدال با ارسطوئیسم بوجود آمد و ارسطوئیسم را بطور پانته ئیستی ـ ماتریالیستی تفسیر کرد و توسعه داد.
• نکات اصلی ابن رشدیسم بشرح زیرند:
• غلبه بر دوئالیسم ارسطوئی ماده (محتوا) و فرم،
• آموزش مربوط به «هوش فعال» (خرد نوعی) که همه انسانها در آن سهیم اند و
• جداسازی قطعی دانش از عقیده.
• ابن رشدیسم محور اصلی تفکر ماتریالیستی، ضد تئولوژیکی (و انتقاد از مذهب) در قرون وسطی بود و گشتاور مهم ایدئولوژی اپوزیسیون ضد فئودالی بورژوائی آغازین را تشکیل می داد.
• ابن رشدیسم در وهله اول از سوی متفکران ضد کلیسا، ضد پاپ و مخالف تعالیم رسمی کلیسا پذیرفته و نمایندگی می شد:
• در فرانسه از سوی مکتب شارتر و مکتب سیگر فون بارابانت.
• در آلمان از سوی مایستر، اکهارت، یوهانس فون اشترنگاسه، دیتریش فون فرایبرگ، مارسیلیوس فون پادوا، یوهانس فون یاندون.
• و در ایتالیا.
• مراجعه کنید به فلسفه عرب
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر