۱۳۹۰ فروردین ۶, شنبه

بحران لیبی (2)

همسران برادر ـ رهبر ـ پیشوای انقلاب : معمر قذافی

دریاچه ماندارا
جمهوری عربی سوسیالیستی خلق بزرگ لیبی
کشوری عربی در آفریقای شمالی است
کشور لیبی با مساحتی در حدود ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع چهارمین کشور پهناور قاره آفریقا و هفدهمین کشور پهناور جهان است
جمعیت: ۶٫۴ میلیون نفر

برگردان میم حجری

اما علیرغم ابهام کنونی می توان برای درک اوضاع لیبی سه نکته مهم زیر را مورد بحث و بررسی قرار داد:

1
نکته اول

• شورش در بنغاذی و دیگر شهرهای سیرنیکا و مناطق جنوب تریپولی تناسب قوای تحمیلی میان طایفه قذافی و سایر طوایف را بهم زده است، طوایفی که از چهل سال پیش تحت دیکتاتوری سیاسی و اقتصادی قذافی قرار داشته اند.
• شعار استقلال که از سوی بورژوازی طایفه سیرنیکا و فضان داده می شود، نشاندهنده این نارضایتی دیرمان است.
• آنها سرسختانه خواهان تحت کنترل گرفتن درآمد نفت اند، که تا چند هفته قبل حق بی چون و چرای دیکتاتور «سبز» تلقی می شد.

• تصادفی نیست که اولین اعتراضات در شرق لیبی آغاز شده اند و به تشکیل حکومت موقت منجر گشته اند.
حکومت موقت موظف شده که منابع نفت را تحت کنترل خویش گیرد و استفاده و استخراج بوسیله شرکت های بین المللی را تضمین کند.

• ثبات پیشین تنها به زور سرنیزه بود.
• قذافی و پسرانش ارتش، پلیس و نیروی هوائی را تحت کنترل نامحدود خویش داشته اند و ضمنا کنترل منابع نفت و مدیریت شرکت های ملی نفت و گاز را نیز به عهده داشته اند.

• مبالغی از این درآمد نفت را بسته به مصلحت روز به رؤسای طوایف متحد و تحت فرمان خویش می دادند تا امنیت «رئیس» تحکیم کنند.


• این توافق اکنون لغو شده است.
• طوایف بزرگتر از قبیل وارفلا که مناطق جنوب تریپولی را تحت کنترل خویش دارد، قبلا به سرپیچی آغاز کرده است.
• در سال 1993 میلادی در اثنای محاصره اقتصادی در رابطه با انفجار هواپیمای لوکربی، کودتائی در لیبی صورت گرفت که بوسیله قذافی بی رحمانه سرکوب شد:
• دهها تن از کودتاچیان در ملأ عام تیرباران شدند و بیش از دویست تن زندانی گشتند.

طایفه سویا که در منطقه میان تریپولی و بنغاذی زندگی می کند، طوایف میسوتا و ابولیال که منطقه لوله های نفت در شرق سیرنیکا را تحت کنترل دارند،، ابتکار عمل را در رأس اعتراضات به دست گرفته اند، تا به ماجرای چهل ساله خاتمه دهند.


• اکنون همه طوایف واحدهای مسلح دارند و به تسلیحات سبک مسلح اند که از پادگان ها به غارت برده اند.

• بحران لیبی در حال حاضر، فرم یک جنگ داخلی میان طوایف و یا بهتر است بگوئیم میان فراکسیون های بورژوائی را به خود گرفته است که سودای بدست گرفتن کنترل اقتصادی و سیاسی کشوری را بر سر دارند که پس از نیجریه دومین کشور صادر کننده نفت در آفریقا ست و از این نقطه نظر مقام دوازدهم را در جهان دارد.


ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر