خود آموز خود اندیشی (۱۱۴۸)

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت ششم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص  ۸۶ ـ ۸۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

 

عشق مورد نظر سعدی و حافظ،

گرایشی بیمارگونه، ایراسیونالیستی و تنفرانگیز است.

 

سعدی

مفهوم «عشق» را برای تقدیس رابطه ننگین بنده و ارباب بنده دار مورد سوء استفاده قرار می دهد و از آن برای تحکیم و بتون ریزی مناسبات جامعتی فئودالی ـ بنده داری بهره گیری می کند.

 

توجیه جور وجفای معشوق کذائی در حق دلباخته خویش، راه را برای توجیه ستم و تعدی زبردستان بر زیردستان در جامعه طبقاتی

 هموار می سازد.

این عشق باید افشا و رسوا شود و علیه آن باید مبارزه روشنگرانه فراگیری آغاز شود.

 

عشقواره بنده وار یکطرفه باید به مثابه توهین به مقام و منزلت و عزت انسانی مورد انتقاد هومانیستی ویرانگر قرار گیرد و جای خود را به عشق واقعی مبتنی بر برابری انسانها بدهد.

 

ادامه دارد.