خود آموز خود اندیشی (۱۱۴۵)

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت ششم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص  ۸۶ ـ ۸۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

حافظ

خرقه زهد مرا، آب خرابات ببرد

خانه عقل مرا آتش میخانه بسوخت.

معنی تحت اللفظی:

آب خرابات (می، باده، شراب) مثل سیلی

خرقه زهد مرا با خود برد

و

آتش میخانه (می، باده، شراب)

خانه خرد مرا خاکستر ساخت.

 

خواجه مفتخر به زهد زدایی و خرد زدایی خویش

در اثر میخوارگی است.

سؤال برای ما این بود که چرا در ادبیات فئودالی و برده داری به ویزه در شعر کلاسیک ما

عشق و می

مورد تجلیل افراطی قرار می گیرند

و

در عوض

عقل و تقوا مورد تحقیر بی پروا قرار می گیرند.

 

در روند تحلیل مارکسیستی ادبیات کشور

متوجه شدیم که تحلیل از عشق به نیت تجلیل از غریزه و تحقیر عقل است.

با سنگینتر سازی کفته دیالک تیکی غریزه (عشق و سکس و لهو و لعب)، کفته دیالک تیکی عقل، سبکتر می گردد.

 

دلیل تجلیل حضرات از می و باده و شراب و میخانه و می فروش و غیره

فونکسیون مواد الکلی است.

مواد الکلی

عقل بشری را از کار می اندازند.

 

خیام و حافظ و غیره

مبلغان پیگیر خردستیزی اند.

 

ادامه دارد.