ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِن جَاءُوكَ
فَاحْكُم بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ ۖ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ
فَلَن يَضُرُّوكَ شَيْئًا ۖ وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَيْنَهُم
بِالْقِسْطِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ﴾
[ المائدة: ۴۲]
این یهودیان بسیار به دروغ گوش می‌دهند، و مال حرام مانند ربا را بسیار می‌خورند،
پس – ای رسول- اگر برای دادخواهی نزد تو آمدند، اگر خواستی میان آنها داوری کن، یا اگر خواستی از داوری میان آنها خودداری کن،
زیرا تو میان این دو کار مخیر هستی،
و
اگر میان آنها داوری نکنی نخواهند توانست هیچ زیانی به تو برسانند،
و
اگر میان‌شان داوری کردی، به عدالت میان آنها حکم کن،
هر چند ستمکار و دشمن باشند؛
زیرا الله کسانی را که در حکم‌شان عدالت را رعایت می‌کنند هر چند طرفین دعوا دشمنان حاکم باشند، دوست دارد.
کریم
در این آیه
خط مشی خود و مسلمین را در رابطه با خلق یهود تعیین می کند:
۱
این یهودیان بسیار به دروغ گوش می‌دهند، و مال
حرام مانند ربا را بسیار می‌خورند،
خلق یهود از دید کریم
دو صفت مهم دارند:
گوش دادن مدام به اکاذیب
نزول خوری (ربا خواری)
۲
پس – ای رسول- اگر برای دادخواهی نزد تو آمدند، اگر خواستی میان آنها داوری کن، یا اگر خواستی از داوری میان آنها خودداری کن،
زیرا تو میان این دو کار مخیر هستی،
کریم
در این بخش از این آیه
دیالک تیک جبر و اختیار
را
در زمینه قضاوت میان خلق یهود به شکل آزادی در قضاوت و اجبار در قضاوت
به خدمت می گیرد
و
خود را پیشایپش مختار و مخیر قلمداد می کند تا اگر عاجز از قضاوت بود،
تحت فشار قرار نگیرد.
ظاهرا نزول خورهای یهودی در صورت خودداری مدیون و بدهکار از پرداخت ربح و مبلغ مربوطه نزد کریم می آمده اند.
۳
و
اگر میان آنها داوری نکنی نخواهند توانست هیچ زیانی به تو برسانند،
و
اگر میان‌شان داوری کردی، به عدالت میان آنها حکم کن،
هر چند ستمکار و دشمن باشند؛
کریم
در این بخش از این آیه
دیالک تیک سود و زیان
را
در رابطه با قضاوت به خدمت می گیرد.
تار و پود تفکر مذهبی کریم پراگماتیستی است.
کریم
دنبال احساس مسئولیت انسانی و جست و جوی حقیقت نیست.
اینکه با پرهیزش از قضاوت، جامعه آسیب می بیند، برایش مهم نیست.
مهم این است که سودی ببرد و زیانی به اش نرسد.
پراگماتیسم
از مکاتب مهم در فلسفه امپریالیستی است.
مراجعه کنید
به
پراگماتیسم
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/5340
پایان
۴
زیرا الله کسانی
را که در حکم‌شان عدالت را رعایت می‌کنند هر چند طرفین دعوا دشمنان حاکم
باشند، دوست دارد.
دلیل قضاوت عادلانه
هم
نه حراست از حق و حقانیت و حقیقت،
بلکه خوشامد خدا از قضاوت عادلانه است.
کریم
حوصله استدلال علمی و عقلی و منطقی و تجربی ندارد.
کریم اهل حل و فصل سریع السیر مسائل است
و
خوشامد و بدآمد خدای واهی
تنها دلیل او ست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر