خود آموز خود اندیشی (۱۱۴۶)

 

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت ششم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص  ۸۶ ـ ۸۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

حافظ

ای که از دفتر عقل، آیت عشق آموزی

ترسم، این نکته به تحقیق ندانی دانست.

معنی تحت اللفظی:

تحلیل عقلی عشق، ارج و ارزشی ندارد.

 

حافظ

در این بیت غزل هم

 دیالک تیک غریزه و عقل

 را

به شکل دوئالیسم عشق و عقل بسط و تعمیم می دهد

و

وارد تئوری شناخت ایدئآلیستی خود می کند.

نتیجه حاصله این می شود که تحلیل عقلی چیزها و پدیده ها مثلا غشق

فاقد ارزش و اعتبار است.

سؤال این است که با حذف عقل در تحلیل چیزها و پدیده ها و از آنجمله عشق، چه باقی می ماند؟

خیال پردازی؟

ذهنگرایی وولوونتاریستی (مبتنی بر اراده گرایی)؟

هارت و پورت دلبخواهی؟

تمامی هم و غم حافظ مصروف خردستیزی می شود.

مهم ترین هنر و شق القمر حافظ

بی اعتبار سازی عقل است.

دلیل خوش آمدن نیچه (فیلسوف دیوانه فاشیسم) و مجانین عنقلابی دیگر  از حافظ هم همین است.

 

ادامه دارد.