درنگی
از
میم حجری
غلامحسین ساعدی
هنر اصیل نمردنی است.
هنر کارش ایجاد فضایی است که در آن سلامت و صفای انسان مطرح‌شود.
هنرمند نمی‌تواند دروغ بگوید و کسی که دروغ می‌گوید، هنرمند نیست.
۱
هنر اصیل نمردنی است
ساعدی نمی داند که هنر چیست.
تقصیری هم ندارد.
بدون هضم و جذب مارکسیسم
بنی بشر ترحم انگیز است و از «هر» و «بر» بی خبر.
هنر مثل اساطیر و مذاهب و فلسفه و فلسفه علمی
فرمی از شعور است.
هنر
فقیرترین فرم شعور است.
هنر
غیرعلمی ترین فرم شعور است.
شعور اساطیری و مذهبی
صدهزار بار علمی تر از شعور هنری اند.
هنر اصیل و قلابی و هنرمند راستگو و دروغگو وجود ندارد.
هنر و هنرمند طبقاتی وجود دارند.
هم نیچه هنرمند (شاعر) است و هم برشت:
نیچه شاعر امپریالیسم و فاشیسم است و برشت شاعر پرولتاریا ست.
هر گردی گردو نیست.
۲
هنر کارش ایجاد فضایی است که در آن سلامت و صفای انسان مطرح‌شود.
یا رب چقدر فاصله حرف و کتاب است.
خود تو در یکی از نمایشتانه هایت تحت عنوان «از همه جا می توان شروع کرد»،
تماشاچی های شمال شهری را در صحنه تئاتر توسط هنرپیشه ها به رگبار مسلسل می بندی.
کار هنر تو،
ایجاد جو ترور و وحشت بوده است و یا ایجاد جو سلامت و صفا؟
دانشجویان از رفیقت جلال ال عبا می پرسند:
چه باید کرد؟
جواب می دهد:
باید تفنگ بردارید و لوله های نفت و گاز را به گلوله ببندید.
کار هنر رفیقت،
ایجاد جو ترور و وحشت بوده است و یا ایجاد جو سلامت و صفا؟
در هر اثر هنری، واقعیت عینی بسته به پایگاه طبقاتی هنرمند، انعکاس می یابد.
۳
هنرمند نمی‌تواند دروغ بگوید و کسی که دروغ می‌گوید، هنرمند نیست.
اولا
کسی یافت نمی شود که دروغ نگوید.
بخش اعظم کتب مذهبی، یعنی حرف های خود خدا حتی دروغند.
چه رسد به آثار هنری و حرف های هنرمندان بند تنبانی.
تو نمی توانی شعری پیدا کنی که مملو از دروغ نباشد.
ثانیا
دروغ حتما نباید منفی و مخرب و مضر باشد.
به قول سعدی، دروغ مصلحت آمیز، به از راست فتنه انگیز است.
تعیین کننده، نه فرم راست و یا دروغ حرف، بلکه محتوای حقیقی و یا خطای آن است.
ای بسا دروغ های فرمال که حاوی و حامل حقایق محتوایی اند
و
ای بسا راست های فرمال، که حاوی و حامل خطاهای خطیرند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر