درنگی
از
میم حجری
لئو لوونتهال
تبلیغات و خشونت و زور و قهر
را
مشخصات ماهوی سیاست فاشیستی می داند.
لئو لوونتهال
در اثرش تحت عنوان «پیامبران کاذب»
به تجزیه و تحلیل فنون رتوریکی (حرافی، سخن بازی) ئی می پردازد که مبلغان و مروجان سیاست فاشیستی
در متون و اعلامیه ها و سخنان خود مورد استفاده قرار می دهند.
لئو لوونتهال
یکی از مؤسسان «تئوری انتقادی» و پژوهشگر کمونیکاسیون (مخابرات، مباحثات، هماندیشی) بود.
لئو لوونتهال
در سنت کلاسیک روانشناسی سیاسی
در ایالات متحده امریکا در سال های ۱۹۴۰
به بررسی نقش «مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی می پردازد.
«مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی
به اشاعه توطئه ـ تئوری و «اخبار فیک» (جعل و تحریف اخبار) می پردازند
و
در مقابل جمعیت طرفدار خود،
بر پیشانی چپ ها و سیاستمداران و زنان و مردان یهودی
مهر دشمن همگانی می کوبند
و
همه کاسه ها و کوزه های بحران جامعتی را بر سر آنان خرد و خراب می کنند.
کسب و کار «مبلغان و مروجان» سیاست فاشیستی
خر پروری دسته جمعی جمعیت کشورها و منحرف سازی افکار عمومی از مسائل و معضلات حقیقی جامعه است.
لئو لوونتهال
این را «آزمایش عام پوگروم» محسوب می دارد.
(پوگروم
یک واژه روسی است
و
به معنی تخریب و تار و مار و قتل و غارت است.
پوگروم
به تهمت باران سازی اقلیت های مذهبی، ملی و قومی و تهاجم خشونت آمیز بر زندگی و دارایی آنان اطلاق می شود.
اقداماتی که توسط دولت کشور تحمل و یا حتی حمایت می شوند.
این مفهوم در سال ۱۸۸۱، با حملات ضد یهودی در روسیه تزاری
معروفیت بین المللی کسب می کند.
پوگروم
دیری است که جزو مفاهیم عامیانه و علمی است.
مترجم).
مواد و مصالح بررسی شده توسط لئو لوونتهال
نه تنها پژوهش تاریخی ارزشمندی راجع به ایده ئولوژی راستگرایی،
بلکه علاوه بر آن به شدت اکتوئال و بالفعل است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر