هوش (فراست) (۱)

 پروفسور دکتر گئورگ کلاوس

پروفسور دکتر ورن فرید مالتوش

برگردان

 شین میم شین

۱

·      هوش (فراست) به معنی تحت اللفظی تفاهم، نظر است.

۲

·      هوش به معنی استعداد فکری برای درک ماهیت اشیاء است.

۳

·      به لحاظ سیبرنتیک و اطلاعتئوری می توان ماهیت فراست و هوش را دقیقتر توضیح داد:

۴

·      هوشمندی کارآئی های زیرین را شامل می شود:

الف

·      بازسازی تصویری از جهان خارج که به برکت یادگیری پیوسته تصحیح و بهتر می شود.

ب

·      استعداد گزینش هدفخوانانه اطلاعات و پیوند دادن هدفخوانانه آنان به همدیگر، تشکیل ثابت ها و ذخیره آنها.

پ

·      باز سازی الگوریتم های رفتار و امتحان این الگوریتم ها از طریق اجرای شان در مدل داخلی از جهان خارج.

ت

·      بازسازی الگوریتم ها برای ارزیابی الگوریتم ها و توانائی جایگزین کردن الگوریتم های هدف ناهمخوان با الگوریتم های بهتر.

ث

·      پیش بینی اوضاع و احوال آتی جهان خارج، از طریق بازسازی تقلیدی آنها در مدل های داخلی.

۵

·      روانشناسی سنتی که هنوز تعریف منسجمی از هوش تدوین نکرده است، گاه این و گاه آن مشخصه تفکر و رفتار هوشمندانه را (بنا بر مکتب مربوطه در روانشناسی) عمده می کند و بقیه را بی ارج و ارزش قلمداد می کند.

۶

·      می توان گفت که عالی ترین فرم هوشمندی در تفکر هویریستیکی یافت می شود و مهمترین فرم به کار اندازی هوش یادگیری است.

·      مراجعه کنید به هویریستیک

۷

·      یادگیری به معانی زیر است:

الف

·      یاد گیری به معنی کسب اطلاعاتی در تأثیر متقابل با محیط زیست و افزودن آنها به مدل درونی خویش است.

ب

·      یادگیری به معنی مبادله خبر با انسان های هوشمند دیگر  به قصد توسعه سیستم علامتی است که امکان تغییر و تبدیل این اخبار را پدید می آورد که به نوبه خود نیازمند توانائی بازسازی، استفاده هدفخوان و تشخیص علائم به مثابه پیش شرط است.

ادامه دارد.