۱۳۹۹ تیر ۵, پنجشنبه

دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۶۶۴)


 
پروفسور دکتر 
ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت 
و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین
 
وجود اجتماعی
(وجود جامعتی)
ادامه

۱۱
·    وجود اجتماعی (جامعتی) در طول تاریخ بشری تغییر و توسعه می یابد.

·    مراجعه کنید به توسعه

۱۲
·    در سوسیالیسم، انسان ها بر طبق قوانین عینی به تغییر آگاهانه و پلان بندی شده (برنامه ریزی شده) وجود اجتماعی به مثابه بنیان حیات پرمحتوا و واقعا هومانیستی در مقایسه با کاپیتالیسم می پردازند.

۱۳
·    انسان های به لحاظ جسمی و روحی توسعه یافته در همبود سوسیالیستی ـ انسانی ئی که تحت رهبری طبقه کارگر و حزبش قرار دارد، می زیند و برای اولین بار در تاریخ بشری امکان استفاده خلاق از معارف (شناخت ها) و مهارت های خود را در کار سوسیالیستی، در کردوکار جامعتی و در حیات فرهنگی کسب می کنند و توسعه می دهند. 
۱۴
·    علم در سوسیالیسم به نیروی مولد بی واسطه مبدل می شود.

۱۵
·    این امر، انسان ها را به راندمان عالی تر کار در استفاده از طبیعت برای تولید نعمات مادی قادر می سازد. 

۱۶
·    زحمتکشان با انقلاب علمی و فنی به تولید فن فوق العاده مولد نایل می آیند که آنها را از کار جسمی سنگین آزاد می سازد.

۱۷
·    خلاقیت به خط مهم کار انسانی تبدیل می شود.

۱۸
·    مناسبات تولیدی سوسیالیستی، زحمتکشان را از استثمار ازاد می سازد.

۱۹
·    در همبود انسانی سوسیالیستی مناسبات مبتنی بر همکاری و مساعدت (کمک) متقابل پدید می آیند.

۲۰
·    با انقلاب سوسیالیستی آنتاگونیسم (تضادهای اشتی ناپذیر) موجود در مناسبات و روابط طبقاتی از بین می رود.

۲۱
·    میان طبقه کارگر و طبقه دهقانان اتحادیه های دهقانی و دیگر اقشار زحمتکش رابطه دوستی برقرار می گردد. 

۲۲
·    تنها وجود اجتماعی (جامعتی) سوسیالیسم است که بنیان تحقق هومانیسم رئال (واقعی) را فراهم می آورد.

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر