دایرة المعارف جامعه شناسی مارکسیستی ـ لنینیستی (۶۶۴)

 

پروفسور دکتر 

ولفگانگ ایشهورن
اریش هان
مانفرد پوشمن
روبرت شولتس
هورست تاوبرت 

و دهها تن دیگر
(۱۹۶۹)

برگردان
شین میم شین

 

وجود اجتماعی

(وجود جامعتی)

ادامه

۱۱

·    وجود اجتماعی (جامعتی) در طول تاریخ بشری تغییر و توسعه می یابد.

·    مراجعه کنید به توسعه

۱۲

·    در سوسیالیسم، انسان ها بر طبق قوانین عینی به تغییر آگاهانه و پلان بندی شده (برنامه ریزی شده) وجود اجتماعی به مثابه بنیان حیات پرمحتوا و واقعا هومانیستی در مقایسه با کاپیتالیسم می پردازند.

۱۳

·    انسان های به لحاظ جسمی و روحی توسعه یافته در همبود سوسیالیستی ـ انسانی ئی که تحت رهبری طبقه کارگر و حزبش قرار دارد، می زیند و برای اولین بار در تاریخ بشری امکان استفاده خلاق از معارف (شناخت ها) و مهارت های خود را در کار سوسیالیستی، در کردوکار جامعتی و در حیات فرهنگی کسب می کنند و توسعه می دهند. 

۱۴

·    علم در سوسیالیسم به نیروی مولد بی واسطه مبدل می شود.

۱۵

·    این امر، انسان ها را به راندمان عالی تر کار در استفاده از طبیعت برای تولید نعمات مادی قادر می سازد. 

۱۶

·    زحمتکشان با انقلاب علمی و فنی به تولید فن فوق العاده مولد نایل می آیند که آنها را از کار جسمی سنگین آزاد می سازد.

۱۷

·    خلاقیت به خط مهم کار انسانی تبدیل می شود.

۱۸

·    مناسبات تولیدی سوسیالیستی، زحمتکشان را از استثمار ازاد می سازد.

۱۹

·    در همبود انسانی سوسیالیستی مناسبات مبتنی بر همکاری و مساعدت (کمک) متقابل پدید می آیند.

۲۰

·    با انقلاب سوسیالیستی آنتاگونیسم (تضادهای اشتی ناپذیر) موجود در مناسبات و روابط طبقاتی از بین می رود.

۲۱

·    میان طبقه کارگر و طبقه دهقانان اتحادیه های دهقانی و دیگر اقشار زحمتکش رابطه دوستی برقرار می گردد. 

۲۲

·    تنها وجود اجتماعی (جامعتی) سوسیالیسم است که بنیان تحقق هومانیسم رئال (واقعی) را فراهم می آورد.

پایان

ادامه دارد.