۱۳۹۹ خرداد ۱۳, سه‌شنبه

درنگی در سخنی از ماکسیم گورکی (۳)

 
الکسی ماکسیموویچ پِشکوف 
( ۱۸۶۸– ۱۹۳۶)
   داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس انقلابی روس 
  از بنیان‌گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی 

درنگی
از
یدالله سلطانپور

سخنرانی  ماكسيم گوركى 
نويسنده نامدار روس در کانون نویسندگان روس در سال ۱۹۱۶ مسکو
در جهان سه گونه دزد هست:
  دزد معمولی
  دزد سیاسی
  دزد مذهبی

در این موعظه ماکسیم گورکی
دزد شناسی عامیانه، عوام فهم، عوام پسند و عوام فریبانه او
تبیین می یابد.
 
از
قضا
اولین اثر کارل مارکس  
تحت عنوان ‍‍‍«بحثی راجع به چوب دزدی»
هم
به 
دزدشناسی
مربوط می شود.

اگر
بخت یار باشد و عزرائیل عیار
این مقاله مارکس جوان
را
ترجمه و تحلیل خواهیم کرد. 
 
۱
دزدان معمولی
کسانی‌اند 

که
پول، کیف، جیب، ساعت، زر و سیم، وسایل خانه‌ و...  شما 

را
 برای سیر کردن شکم‌شان 
می‌دزدند.
 
ویکتور هوگو
هم
در
اثر معروف خود 
تحت عنوان «بینوایان»،
همین تعریف بند تنبانی
از
دزدی
را
عرضه می دارد.
 
ژان والژان
تکه نانی
می دزد 
و
به
یک میلیون سال زندان
محکوم می شود.
 
هنر
در
جهان
ای هنرپیشه
چیست
جز اسباب خر کردن این و آن؟

۲
دزدان معمولی
کسانی‌اند 

که
پول، کیف، جیب، ساعت، زر و سیم، وسایل خانه‌ و...  شما 

را
 برای سیر کردن شکم‌شان 
می‌دزدند.
 
این «تعریف» ماکسیم گورکی
از 
دزدی
حاوی ذراتی از حقیقت
است،
بی آنکه حقیقی باشد.
 
ایراد این «تعریف» از دزدی،
«توضیح» ناتورالیستی ـ غریزی دزدی و دزد
است.
 
در «تعاریفی» از این دست،
دزدی اعضای جامعه
با
ربایش تکه گوشتی توسط سگ و گربه و میوه ای توسط گاو و گوسفند
یکسان 
تصور و تصویر می شود.

یعنی
جنبه اجتماعی - «طبقاتی» دزدی
فراموش می شود
و
دزدی
عملا
توجیه
و
دزد
تبرئه و تطهیر می شود.

در
آثار و افکار و کسب و کار نمایندگان آنارشیسم
مثلا
در
در
اثر صمد بهرنگی 
تحت عنوان «اولدوز و کلاغ ها»
هم
به
همین سان.

مراجعه کنید
به
سیری در جهان بینی صمد بهرنگی
 
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/3411 
 
کتاب الیور تویست اثر چارلز دیکنز | ایران کتاب
 
چارلز دیکنز
در
اثری تحت عنوان «اولیور تویست»
به
مراتب دقیقتر، علمی تر و بهتر از هوگو و گورکی
دزدی
را
تماتیزه کرده است.

رمان دوپولی
 
بهترین توضیح دزد و دزدی
را
برتولت برشت
در
شاهکاری
تحت عنوان «رمان دوپولی»  
عرضه داشته است
که
شاهکار بی بدیلی
است.
 
۳
دزدان معمولی
کسانی‌اند 

که
پول، کیف، جیب، ساعت، زر و سیم، وسایل خانه‌ و...  شما 

را
 برای سیر کردن شکم‌شان 
می‌دزدند.
 
دزدان
یکی از لایه های قشری اجتماعی تحت عنوان لومپن پرولتاریا
را
تشکیل می دهند.
 
دزدی
فرمی از لومپنیسم
است
و
دزد
عضوی از قشر اجتماعی لومپن پرولتاریا ست.
 
۴
دزدان معمولی
کسانی‌اند 

که
پول، کیف، جیب، ساعت، زر و سیم، وسایل خانه‌ و...  شما 

را
 برای سیر کردن شکم‌شان 
می‌دزدند.
 
در
فرهنگ اسلامی دهاقین ایران
دزدی
به
دلیل سیر کردن شکم
اصلا
دزدی
محسوب نمی شود.
 
در
اتیک دهقانی - اسلامی 
هر تهیدستی
حق دارد
که
از
درخت توتی
در
حواشی روستا
بالا رود
و
رفع گرسنگی و تشنگی کند
و
یا
از
دیواری بالا رود
و
خوشه ای از انگور بالای دیوار
بچیند و نوش جان کند.
 
نه
این کردوکار
دزدی
است
و
نه
این تهیدست
دزد.

۵
دزدان معمولی
کسانی‌اند 

که
پول، کیف، جیب، ساعت، زر و سیم، وسایل خانه‌ و...  شما 

را
 برای سیر کردن شکم‌شان 
می‌دزدند.

 وقتی
چریک های فدایی فئودالیسم و مجاهدین کذایی بازاری
در
سال های پس از پیروزی انقلاب بورژوایی سفید
دست
به
ماشین دزدی و بانک زنی و رهزنی
زدند،
توده ای ها
به
انتقاد علمی و انقلابی
از
کرد و کار این زباله ها
پرداختند.
 
مشخصه اخلاقی مهم توده ای ها
پاکدامنی و پارسایی و مشخصا پرهیز از دزدی
بوده است.
 
به
همین دلیل
بورژوازی
در
شرکت ها و کارخانه ها
امور مالی
را
به
توده ای ها
محول می کرد.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر