سیری در شعری از مهدی اخوان ثالث (125)

 

مهدی اخوان ثالث

(1307 ـ 1369)

و ندانستن

از این اوستا

(1344)

ویرایش و تحلیل از

ربابه نون  

·        شست باران بهاران هر چه هر جا بود

·        یک شب پاک اهورایی

·        بود و پیدا بو.

·        بر بلندی، همگنان خاموش

·        گرد هم بودند

·        لیک پنداری

·        هر کسی با خویش، تنها بود

·        ماه می تابید و شب آرام و زیبا بود

·        جمله آفاق جهان، پیدا

·         اختران روشنتر از هر شب

·        تا اقاصی ژرفنای آسمان، پیدا

·        جاودانی بیکران تا بیکرانه ی جاودان پیدا

 

·        اینک این پرسنده، می پرسد

·        پرسنده:

·        «من شنیدستم

·        تا جهان باقی است، مرزی هست

·        بین دانستن

·        و ندانستن

·        تو بگو، مزدک، چه می دانی؟

·        آن سوی این مرز ناپیدا

·        چیست؟

·        و آنکه زانسو چند و چون، دانسته باشد، کیست؟»

·        مزدک:

·        «من جز اینجایی که می بینم، نمی دانم»

·        پرسنده:

·        «یا جز اینجایی که می دانی، نمی بینی؟»

·        مزدک:

·        «من نمی دانم چه آنجا، یا کجا، آنجا ست.»

·        بودا:

·        «از همین دانستن و دیدن

·        یا ندانستن، سخن می رفت»

·        زرتشت:

·        «آه، مزدک، کاش می دیدی

·        شهر بند رازها آنجا ست

·        اهرمن آنجا، اهورا نیز»

 بودا:

·        «پهندشت نیروانا نیز»

·        پرسنده:

·        «پس خدا آنجا ست؟

·        هان؟

·        شاید خدا آنجا ست.

·        بین دانستن

·        و ندانستن

·        تا جهان باقی است، مرزی هست

·        همچنان بوده است

·        تا جهان بوده ست»

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ادامه دارد.