۱۳۹۲ آذر ۱۹, سه‌شنبه

تحلیلی بر شعر «پویندگان» از سیاوش کسرائی

سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)   
تحلیلی از شین میم شین

پویندگان 
آنان به مرگ وام ندارند
آنان که زندگی را لاجرعه سر کشیدند
آنان که ترس را
تا پشت مرزهای زمان راندند

*****
آنان به مرگ وام ندارند
آنان فراز بام تهور
افراشتند نام

*****
آنان
تا آخرین گلوله خود جنگیدند
آنان با آخرین گلوله خود مردند

*****
آری به مرگ وام ندارند
آنان:
عشاق عصر ما
پویندگان راه بلا، راه بی امید!

*****
مادر!
بگو که در تک این خانه ی خراب
گل های آتشین
در باغ دامن تو، چه سان رشد می کنند؟

این خواهر و برادر من آیا
شیر از کدام ماده پلنگی گرفته اند؟

*****
پیش از طلوع طالع
امشب ستارگان به بستر خون ـ خسته ـ خفته اند
بیدار باش را
در کوچه های دور
در شاهراه خلق به آوا درآورید!
دلخستگان به بستر خون ـ تازه ـ خفته اند. 
پایان







پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر