بینایی

سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین) 
(1345) 

·        ستمی آوردند  

·        سخت، ای دوست به چشم من و تو

·        که ز آئینه بسی نقش پذیراتر بود

·         چشم بندی کردند

·         آسمان را به زمین آوردند

·        و زمین را چون مرغ

·        به هوا پر دادند
 

·        چشم بندی کردند

·         و در این معرکه، ما

·        هر چه را دیگرچیزی دیدیم

·        هر چه را دیگرچیزی خواندیم

·         راست گفتیم، ولی راست نیامد به درست

·        از سراشیبی این گردنه ی لغزنده

·         کور رهیاب که از دست و دل خویش مدد می گیرد

·         به سلامت بگذشت

·         و تو و من، ای جان

·         اندر امید آن آتش افروختنی بر سر کوه

·        در تک تاریک دره هول

·         بینواتر ماندیم

·        شب جادو را دیدی به سمندش که از این خطه گذشت

·         و گیاه و گل این واحه به نعلش کوبید

·        خیز و اکنون که به دشت

·        صبح شبنم زده ای می دمد، از دورادور

·         بار دیگر با من

·         این جهان را بر چشم اندازی شسته ببین

·        و ببین

·         این گل تازه که در پنجره ام می شکفد، خواب آلود

پایان 
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری