قصیده دراز راه رنج تا راه رستاخیز

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

 

·        از خانه بیرون زدم

·        ـ تنها ـ

·        که در خود نمی گنجیدم

·        چنانکه جمعیت در خیابان و خیابان در شهر

·         نه

·        دلکاسه  حوصله ی دریا نداشت

·         جانوری بودم

·        شاید اژدهایی

·         که دهانم

·         در کار بلعیدن شهیاد بود و

·         دمم

·         پل چوبی را نوازش می کرد

·        های های!

·        افسانه از واقعیت جان می گرفت

·        هر گام

·        از هر گوشه ی شهر

·        بر راهی واحد می دوید

·         پاها فرشی تازه می بافت،

·         قالی تاریخ

·        نو پایی و نو زبانی

·        کالی در کردار

·         ورزش سبک برآمدن، 

·        با هم آمدن

·        اما در مجموع

·        سماع جادویی اتحاد

·         مزارع سیاهپوش آدمی

·        با غنچه مشت های سفید و

·        سرود سرخ

·        شهادت بر پرچم و

·        کینه

·         در شعر می گردید

·         پیری در پیاده رو می گریست و

·         آینده

·         دست در دست پدر

·        یا بر سینه ی مادر

·        همراه می آمد

·        دیوارها

·         دفتر وقایع و آرزو بود

·        آتشنامه های خلق

·        به صف می رفتیم که صف شدن را

·        به سالیان

·         تو مان آموخته بودی

·        هر سپیده دمان در صف تیر باران شدگان

·        به نیم شبان در صف زندانیان

·         به نیمروز در صف طویل ملاقات کنندگان

·        به شامگاهان در صف خواربار

·        و هرگاه و بی گاه در صف نفت

·         و اینک صف در صف

·         برابر تو بودیم، ای مردمی شکن

·        توده ی تیره ای بودیم

·        خال کبود غم

·        بر گونه شهر

·        و در برابر دشمن سربی

·        کوره ای گداخته از خشم

·        نه تیری برای کشتن

·        نه تبری برای شکستن

·         اما گرمایی به کفایت، برای ذوب کردن

·        گرچه به سوگی عظیم

·         برخاسته بودیم

·         ولی حضور همگان

·         شادی آورده بود

·         شور آورده بود

·         در کربلای حاضر

·        حسین

·        نه مرثیه، که حماسه می خواست

·        به کربلای تو آمدم

·        حسین

·         نه بدان گذرگاه که امتی اندک

·         با تو ماندند و

·        ماندگار شدند. 

·        با تو آمدم بدان مهلک

·        که معبر ملتی است

·         و نه به دین تو

·         که به آیین تو

·        از سر صداقت

·        به شهادت

·        با تو آمدم

·        تا عاشورا را به اعشار (یک دهم ها)  برم

·         به عشرات (از ده تا نود و نه، تکثیر)  برم

·         تا این گلگونه را

·         درشت کنم

·        درشت تر کنم

·        و شنلی از خون برآرم

·        شایسته اندام مردمم

·        در من بنگر، حسین

·         نفتگرم

·        خدمتکارم

·        آموزگارم

·        طواف (فروشنده دوره گرد)  و باربرم

·        قلمزن و اندیشه گرم

·         نهال نازک اندوه، نه

·        درخت خون

·         از ریشه ی سهمگین حسرت

·         در پیگیری رد خون، حسین

·        به کسان رسیدم

·         به بسیاران

·        تا شبنم سرخ تو نیز

·         بر من نشست و شکفتم

·        و اینک

·        راهی دراز بایدمان رفتن

·        نه از پل به میدان

·         و نه از مدینه به کوفه و کربلا

·        راهی از رنج تا رستاخیز

·        از ستمشاهی تا برادری!

·        تنها رفتم و

·        خلقی به خانه بازآمدم

·         گندمی

·        که در غلاف لاغر خویش

·         خرمنی بارآورد .

پایان