قصه های خانم گاف (59)

 

گاف سنگزاد

·        اندیشنده گفت:

·        «بعضی ها  اگر کمتر حرف بزنند، برای شان بهتر است.

·        جامعه و حکومت، احزاب

·        اگر حزبی حکومت کند، در خدمت طبقه ای خواهد بود .

·        پس هر حزبی بیانگر و مدافع آرمان ها و منافع طبقه ای است.

·        اگر در حکومت نباشد، زمینه را برای به قدرت رسیدن فراهم می آورد.

·        بعضی ها از بس زیر علم این و آن سینه زده اند، که یادشان رفته که باید به فکر به قدرت رسیدن حزب یا طبقه خودشان باشند .

·        البته اگر حزب شان معلوم باشد و بدانند که در خدمت چه طبقه ای هستند.

·        شاید بهتر باشد که همه این  مفاهیم جدا جدا تعریف شوند.

·        احتمالا برخی ها یادشان رفته:

·        تعریف حزب

·        تعریف جامعه

·        تعریف دولت و حکومت.»

·         

·        خانم گاف گفت:

·        « سعی ما جز این نبوده است:

·        تعریف مفاهیم از ریز تا درست.

·        بعضی ها رونویسی می کند ولی رونوشته ها را مورد تأمل قرار نمی دهند.

·         یکی از این رونویسی می کند، دیگری از آن و هیچکدام به رونوشته ها نمی اندیشند.

·        رونوشته ها ـ بر خلاف نوشته ها ـ بدشورای می توانند آئینه مواضع و سنگرهای اجتماعی رونویسنده ها باشند.

·        در نتیجه شناخت افراد با تأمل روی رونوشته ها امکان ناپذیر می گردد.

·        محصول «کار» هیچکس آئینه هویت طبقاتی و اجتماعی او نیست.

·        چون تولید بعضی ها، نه تولید به معنی حقیقی کلمه، بلکه بازتولید چیزهائی است که این و آن تولید و یا بازتولید کرده اند.»

·         

·        اندیشنده گفت:

·        «رونویسی کردن راحت تر است.

·        چون امتحانش را پس داده است.

·        چون نویسنده به نوشته خود اندیشیده است.»

·         

·        خانم گاف گفت:

·        «آره.

·        نویسنده ها اما اغلب شیاد اند

·        آنها می دانند که دروغ می گویند

·        خر که نیستند.

·        به احتمال قوی، رونویسنده ها هم می دانند که دروغ ها را بازتولید می کنند و به خورد خود و خلایق می دهند.»

·         

·        اندیشنده گفت:

·        «هیچکس بهتر از دروغگو نمی داند که دروغ می گوید.

·        رونویسنده ها شاید سر در گم هستند.

·        بعد از فروپاشی سوسیالیسم در پی راه دیگری اند، شاید.

·        شاید فکر می کنند که علت پیشرفت غرب در این کتابها نهفته است.

·        من هر چه می گذارم روی دیوارم و تأکید هم می کنم که جهت گفتمان است، کسی چیزی نمیگوید که بحی صورت گیرد.

·        اینجا ست که گفتمان، کوفت مان می شود.»

·         

·        خانم گاف گفت:

·        «خوداندیشی هنر است.

·        همه به این هنر تسلط ندارند.

·        خوداندیشی  باید تمرین شود.

·        هدف ما هم همین است.

·        نعمت بزرگی است خوداندیشی.

·        بعضی ها که رونویسی می کنند، اصلا به فکر پیشرفت جامعه نیستن.

·         اگر کسی از اینها یافتید که خودنما نباشد چیزی از جنس کیمیا یافته اید .

·        اینها در جوانی به هوای خودنمائی از روی جسد خود می گذشتند.

·         واژه «من»   برای حضرات مقدس ترین واژه ها بوده است.»

·         

·        اندیشنده گفت:

·        «حال  که «من»  شان برای شان مقدس است،  پس باید سعی در «من» شدن بکنند و خود بانی نظر خود باشند.

·         «من آنم که رستم بود پهلوان» که از ناچیزی، چیزی نمی سازد.»

·         

·        خانم گاف گفت:

·        «مسئله به این سادگی ها نیست.

·        گاهی آدمیان در اندیشه و شعار این و آن، آرزو و اشتیاق خود را کشف می کنند    و اندیشه و شعار این و آن را چنان نشخوار و تکرار می کنند که انگار از آن خود آنها ست.

·         مفهوم «از آن خود کردن»  (sich aneignen) که مارکس به معنی «تمرین مستمر و سماجت آمیز تا درک و هضم حقیقی تئوری» بکار می برد، شاید حاوی همین گشتاور روحی،  روانی و طبقاتی نیز باشد.

·         چون درک و هضم حقیقی اندیشه ای بخشا عاطفی ـ طبقاتی است.»

·         

·        اندیشنده گفت:

·        «هر كس براي رسيدن به نظري، پروسه اى را طى می کند.

·        چسباندن خود به نظر ديگران خالى از دردسر نيست.»

·         

·        خانم گاف گفت:

·        «آره.

·        ولی فراموش نباید کرد که نظرات در واقع، نه شخصی محض، بلکه طبقاتی اند.

·         به همین دلیل نظرات مشخصی در طیف اجتماعی معینی همه گیر می شوند، کسب محبوبیت می کنند و عمیقا و قلبا پذیرفته می شوند.

·        این پدیده نه امری تصنعی، بلکه واقعی است.

·        نه امری تصادفی، بلکه ضروری و جبری است.

·        نه بی دلیل، بلکه قانونمند است.

·         به همین دلیل از شعرا و فلاسفه معینی، بعضی ها تا پای جان دفاع می کنند.

·        موضع طبقاتی خیلی ها باید تحلیل شود.

·        آنها  شاید اصلا آن نبوده باشند که بدان معروفند.»

پایان