سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
·
چه سپيد كوهسارى، چه سياه ماهتابى
·
نرسد به گوش کس، جز شر و شيون عقابى
·
همه دره هاى وحشت به كمين من نشسته
·
نه مقدرم درنگى، نه ميسرم
شتابى
·
به اميد همزبانى ـ به سكوت ـ نعره كردم
·
نه بيامدم طنينى كه گمان برم، جوابى
·
همه لاله هاى اين كوه که ز داغ دل فسردند
·
چو نكرد صخره رحمى، چو نداد چشمه آبى
·
بنشين دل هوايى، كه بر آسمان اين شب
·
ندميد اخترى كاو، ننشست چون شهابى
·
به سپهر ديدگاهم، به كرانه ى نگاهم
·
نه بود ز شب شكافى و نه از سحر سرابى
·
تن من گداخت در تب، عطشى شكافتم، لب
·
سر آن ندارد امشب كه بر آيد آفتابى
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر