زهره تنکابنی
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
منبع:
اخبار روز
درنگی
از
مسعود بهبودی
جهان در زمان سختی بسر می برد.
زایمان دنیای چند قطبی،
جهان را به پیچ وتاب دردناکی انداخته است
و
تک هژمون کنونی،
منافع خود را مورد تهدید و در خطر می‌بیند.
پس امکان جنگ افروزی و آتش افروزی جهان،
چون دو جنگ جهانی گذشته
بسیار محتمل است.
زهره تنکابنی
ایراد بینشی زهره
ظاهربینی او ست.
زهره در سطح پدیده ها پرسه می زند و به ماهیت پدیده ها راهی نمی جوید.
«تحلیل» زهره از جنگ های جهانی در این جمله او معرفی می شود:
اگر سرکرده امپریالیستی جهان، منافع خود را در خطر ببیند، دست به جنگ می زند.
به همان سان که در دو جنگ جهانی اول و دوم زده است.
جنگ جهانی اول
بر خلاف تصور و تئوری زهره
نه
توسط سرکرده امپریالیستی جهان، بلکه توسط امپریالیسم تازه به دوران رسیده آلمان شعله ور شد.
هدف و آماج امپریالیسم آلمان،
کسب سرکردگی (هژه مونی) و تجدید نظر در تقسیم جهان بین دول امپریالیستی بود.
جنگ جهانی دوم
هم
نه
توسط سرکرده امپریالیستی جهان (امپریالیسم انگلیس)، بلکه توسط امپریالیسم آلمان و ژاپن شعله ور شد.
هدف و آماج امپریالیسم آلمان و ژاپن
کسب سرکردگی و تقسیم جهان بین خود بود.
علاوه بر این،
در این دوره،
قدرتی پرولتری در اتحاد شوروی تشکیل یافته بود
و
جهان در استانه انقلابات سوسیالیستی و ضد استعماری ایستاده بود.
هم پرولتاریای کشورهای امپریالیستی در حال پیشروی بودند و هم جنبش های رهایی بخش ملی.
بود و نبود امپریالیسم در خطر بود.
پس از پیروزی انقلاب اکتبر
دوران تاریخی گذار از سرمایه داری به سوسیالیسم
آغاز شده بود.
دیالک تیک کار و سرمایه
مطرح بود.
دیالک تیکی که پس از شکست سوسیالیسم و تخریب اردوگاه سوسیالیستی،
کماکان مطرح است.
زهره
برافروختن جنگهای پی در پی
چه مستقیم و چه نیابتی
و
استقرار نیروهای نظامی در بیشتر نقاط دنیا،
ضربات مهلکی بر اقتصاد آمریکا وارد آورده
که
درتقابل با رقبا،
امپراطور،
روز بروز ضعیف تر و رقبا قوی تر می‌شوند.
برای حفظ اقتدار، در تداوم این فرایند، غارت منابع جهان نیز دیگر ناکافی ست.
از این روست که برای تضعیف رقبا
مردم اوکراین را به خاک و خون کشیده و در ویرانی زیر ساخت هایش تامل نمی نماید.
از ناتو که ظاهرا یک پیمان دفاعی است برای ساقط کردن حکومت افغانستان استفاده نموده و سپس کشور و مردم را به حکومت واپسگرای طالبان تحویل می دهد تا خود را از این باتلاق رها سازد.
به بهانه های واهی مانع توسعه ی عراق، سوریه و لیبی شده
و
با مانور های تحریک کننده در جزیره تایوان،
چین را دعوت به جنگیدن می کند،
لیکن، چین با کیاست، از این ترفند رقیب می‌گریزد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر