جینا روک پاکو
(۱۹۳۱)
برگردان
میم حجری
اکنون
اکنون ستاره ها آهسته آهسته می افتند.
بسان برف ـ پنبه ها که فرو می بارند.
ستاره ها
می افتند در دور جائی
انگار توی دریائی
اکنون درختان خودتکانی می کنند
آنجا و اینجا و هر جا
درختان
رؤیای خود را پخش می کنند
میان انسان ها و حیوان ها
اکنون
پاسدار ما
ست
شب مهربان.
تا صبح روز بعد
می پاید ما را مثل دایه مان
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر