۱۳۹۹ اسفند ۳, یکشنبه

خود آموز خود اندیشی (۴۰۱)

خوداندیشی

شین میم شین

حکایت شانزدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»،  ص ۳۹)

بخش دوم

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

چه خوش گفت، یک روز داروفروش:

«شفا بایدت، داروی تلخ نوش!»

 

معنی تحت اللفظی:

دارو فروش روزی گفت:

«اکر میخواهی شفا یابی، داروی تلخ بنوش.»

 

سعدی

در این بیت شعر،

 دیالک تیک وسیله و (۱)

را

به

شکل دیالک تیک دارو و شفا بسط و تعمیم می دهد.

 

جواب

 

سعدی

در این بیت شعر،

 دیالک تیک وسیله و (هدف)

را

به

شکل دیالک تیک دارو و شفا بسط و تعمیم می دهد.

 

سعدی

علاوه بر این

دیالک تیک فرم و (۲)

را

به شکل دیالک تیک طعم دارو و خود دارو بسط و تعمیم می دهد و به غلط، نقش تعیین کننده را از آن فرم (تلخی دارو) می داند.

 

جواب

 

سعدی

 در این بیت شعر،

دیالک تیک فرم و محتوا را به شکل دیالک تیک طعم دارو و خود دارو بسط و تعمیم می دهد و به غلط، نقش تعیین کننده را از آن فرم (تلخی دارو) می داند.

 

تلخی و شیرینی دارو، می تواند خنثی شود.

تعیین کننده، قبل از همه، نه جنبه سنسوریک (رنگ و بو و طعم) دارو، بلکه (۳) آن است.

 

جواب

 

تعیین کننده، قبل از همه، نه جنبه سنسوریک (رنگ و بو و طعم) دارو، بلکه محتوای آن است.

 

انتقاد هم به همین سان.

 

دیالک تیک روشنگری نیز دیالک تیک فرم و (۴) ست.

 

جواب

 

دیالک تیک روشنگری نیز دیالک تیک فرم و محتوا ست و در دیالک تیک فرم و محتوا نقش تعیین کننده از آن محتوای انتقاد است،

نه فرم آن.

 

البته فرم انتقاد را هرگز نباید دست کم گرفت.

 

فرم انتقاد در تأثیرگذاری انتقاد اهمیت بی چون و چرا دارد.

 

ولی فرم هر چیزی همواره در رابطه دیالک تیکی با محتوا  تعیین می شود،

 خواه فرم دارو (شکل مایع، گاز، کپسول و گرد و حب و رنگ و بو و طعم) و خواه فرم انتقاد (مستقیم، غیرمستقیم، باواسطه، بی واسطه، تند، نرم و غیره)

باشد.

 

هر عیبگوئی، چه پشت سر و چه رو در رو،

انتقاد محسوب نمی شود.

 

پیش شرط انتقاد، تسلط فراگیر به تفکر (۵) و سیراب بودن از سرچشمه دیالک تیک (۶) است.

 

جواب

 

پیش شرط انتقاد، تسلط فراگیر به تفکر مفهومی و سیراب بودن از سرچشمه دیالک تیک ماتریالیستی است.

 

کسی که اندیشیدن نمی داند، چگونه می تواند قوه تمیز و تشخیص داشته باشد و به انتقاد از خود، جامعه، جهان و دیگران قادر باشد؟

 

کشف و افشای ستمگری پادشاهی آسانتر است، از کشف ماهیت نظام اجتماعی مبتنی بر ستم و استثمار.

خود سعدی و آثارش دلیل بر این حقیقت امر است.

 

تشخیص بوی دهن کسی و گفتن آن به او آسان است،

ولی کشف پایگاه و موضع طبقاتی کسی دشوار است و به تفکر مفهومی و پراتیک زنده زندگی نیاز دارد.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر