پروفسور دکتر ویلهلم رایموند بایر
(۱۹۰۲ ـ ۱۹۹۰)
فیلسوف حقوق
حقوقدان آلمانی
مارکسیست ـ لنینیست
مؤسس انجمن بین المللی هگل
در سال ۱۹۷۴
مانع شرکت یورگن هابرمس
در کنگره هگل در دانشگاه لومونوسف
در مسکو شد.
برگردان
شین میم شین
II
دوئالیسم در حقوقفلسفه بورژوایی
۱
·
ایدئولوگ های بورژوائی ـ امروزه ـ می کوشند تا افکار حقوقفلسفه مدرن را به حساب فلاسفه یونان بگذارند.
۲
·
افلاطون و ارسطو برای حضرات منابع نقل قول مهمی شده اند.
۳
·
اما در این میان، کسی اعتنائی به این حقیقت امر ندارد، که
ساختار نظام پولیس (دولتشهر) یونان هرگز نمی تواند با پدیده «دولت» ـ حتی با پدیده
«دولت شهری» عصر حاضر ـ مورد مقایسه قرار
گیرد.
۴
·
تاریخچه حقوقفلسفه ـ در واقع ـ با آگوستین آغاز می شود.
۵
·
آگوستین بمثابه «پدر کلیسا» در توسعه آموزش «قانون ابدی» سیسرو، «قانون طبیعی» را به مثابه نظام تنظیم
یافته ـ بطرزی دوئالیستی ـ در مقابل آن قرار داد.
۶
·
این دوئالیسم با دو شقه کردن مفهوم دولت به «دولت الهی» و «دولت
زمینی» انطباق داشت.
۷
·
خون دوئالیسم کماکان در رگ های حقوقفلسفه ایدئالیستی جاری
است و مشخصه مهمی برای آن محسوب می شود.
۸
·
در فلسفه کانت و در تأکید اشتاملر، دوئالیسم به صورت جدا
کردن مفهوم حقوق از ایده حقوق نمودار
می گردد.
۹
·
تلاش هگل در پاراگراف اول حقوقفلسفه اش در جهت سه شقه
کردن طرح به ایده حقوق، مفهوم حقوق، تحقق مفهوم حقوق، یعنی پراتیک، در پیشرفت تفکر
خود هگل ناکام ماند.
·
برای اینکه هگل جنبه پراتیک را فقط به لحاظ فکری در
سیستم خود جاسازی کرده بود و به لحاظ عملی نادیده گرفته بود.
۱۰
·
انتظار تغییر مناسبات حقوقی که اساسا مناسبات مالکیت اند،
برآورده نشد، نمی توانست هم برآورده شود.
۱۱
·
امروزه ضمن وفاداری به دوئالیسم یاد شده ـ قبل از همه ـ
رابطه متقابل دولت و حقوق به موضوع کلیدی بدل شده است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر