جهان بینی محمد زهری در آئینه آن و این (166)

محمد زهری

( ۱۳۰۵ ـ ۱۳۷۳)

تحلیلی از
ربابه نون

محمود کیانوش

زهری در این گونه تجربه‌ ها

بیشتر هنگامی تـوفیق یـافته اسـت

 که قالب نو‌ از شکل غزل تاثیر پذیرفته اسـت

 و قـافیه‌ ها در پیوند دادن معانی به یکدیگر تنوع مثنوی دارد:

 این منم

- در پیش رویت -

بسته ‌لب

لیک با من شوق بسیاری سخن.

آمدم تا‌ باز‌ گویم راز خویش،

آه،

حرفم را بـخوان از چـشم من.

·        ما برای کشف صحت و سقم فرمالیسم محمود کیانوش، شعر مورد نظر او را مورد تأمل و تحلیل قرار می دهیم:  

 رو به رو

(آذر ماه 1333) 

·        هر چه خواهی،

·        از نگاهم،

·        می چکد،

·        گر زبانم،

·        بستهٔ آواز گشت،

·        رازِ دل

·        - در سینه ام –

·        محبوس ماند،

·        چشم من شد، قصّه گوی سرگذشت.

·        من به شوقِ شمعِ بالین،

·        سوختم.

·        حسرتا،

·        همصحبتی، یارم نبود.

·        بس سخن ها بود،

·        لیکن شرم عشق،

·        از دهان بی زبانم می ربود.

پروا

بیم، بی تابی

·        این که اقلیم دلم را کس نجُست،

·        حاصل پروای بی گاه من است.

·        دشت یخبندان خاموشی من،

·        راه بندِ راهِ درگاهِ من است.

·        گر مرا بشناسی، از دیدار دل،

·        دانی از من صورتی جز درد نیست.

·        گرچه گرمی،

·        بر تنم خاموش ماند،

·        سینه ام از آتش دل،

·        سرد نیست.

·        این منم

·        - در پیش رویت –

·        بسته لب،

·        لیک با من،

·        شوق بسیاری سخن.

·        آمدم، تا باز گویم راز خویش،

·        آه،

·        حرفم را بخوان از چشم من.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ادامه دارد.