چون لاله، چراغی به ره عشق گرفتی

چون باد به جز داغ از این رهگذرت کو؟

سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

·        ای مرغ، بهار آمده،  پرواز و پرت کو؟

·        شد باغ  پر از ولوله ی گل، خبرت کو؟

·        گیرم که شکستی قفس، ای بلبل دلتنگ

·        با بالگشایان سفر، بال و پرت کو؟

·        سودای سمندر شدنت بود در آتش

·        خاکستر و دودی، دل غافل، شررت کو؟ 

·        چون لاله، چراغی به ره عشق گرفتی

·        چون باد به جز داغ از این رهگذرت کو؟

·        پا پس نکشیدی ز نبردی و بماندی

·        هان ای تن افتاده بر این خاک، سرت کو؟

·        دیدی که تهمتن به بن چاه کشیدند

·        رهیابی و سیمرغ توئی، زال و زرت کو؟

·        گم گشتی و یک دوست از آن جمع نیامد،

·        احوال بپرسد که «رفیقا اثرت کو؟»  

·        خون خوردی و لعل از جگر سنگ کشیدی

·        و این سخت دلان طعنه زنندت، هنرت کو؟

·        دیری است که در تیرگی ات چشم به راهم

·        ای شومشب صبرگدازان، سحرت کو؟

پایان