(گلستان با ب هفتم، ص 177 ـ 187.)
از پای بسته چه سیر آید!
شین میم شین
·
سعدی در این حکم موجز و مختصر کدام
شناخت افزار دیالک تیکی را بسط و تعمیم می دهد و نقش تعیین کننده را از آن کدام
قطب آن می داند؟
1
·
با نگاهی سرسری می توان دریافت که
سعدی دیالک تیک وسیله و هدف را به شکل دیالک تیک پا و سیر بسط و تعمیم می دهد و
بدون اتلاف کلمه ای حتی نقش تعیین کننده را از آن وسیله (پا) می داند.
·
هنر ستایش انگیز شیخ شیراز همین
است:
·
پرهیز خارق العاده از اطاله کلام.
2
·
سعدی ضمنا در این حکم، دیالک تیک امکان و واقعیت را به شکل دیالک تیک پای باز و سیر بسط و تعمیم می دهد و فراهم
بودن شرایط لازم برای تحقق امری (امکان) را پیش شرط انجام واقعی آن امر (واقعیت)
می داند:
·
بدون فراهم آمدن امکان مادی و
معنوی برای حدوث حادثه ای، هرگز حادثه ای رخ
نمی دهد، واقعیت پیدا نمی کند.
·
با پای بسته نمی توان سیر و سفر کرد.
·
برای اینکه سیر و سفر از مرحله
امکان به مرحله واقعیت بگذرد، از بالقوه به بالفعل بدل شود، باید بند از پاها
برداشت.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر