آیا مارکسیسم راهنمای تاریخ است؟
(مرداد ۱۳۹۸)
منبع:
نامه مردم و نوید نو
ویرایش و تحلیل
از
ید الله سلطانپور
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
- مثل تاریخ‌ها، رویدادها، بازیگران صحنه، یا به عبارتی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی -
در
آن صورت
باید گفت
که
توانمندی روش مارکسیستی در اینها نیست،
بلکه در این است
که
برای یافتن پاسخ به پرسش "چرا"،
و
به‌ویژه
شناخت و درک پویایی تغییرهای تاریخی،
به
شما
کمک می‌کند
تا
تاریخ را فراتر از کنش‌های اشخاصی نامدار و شناخته‌شده یا رخدادهایی معیّن
ببینید
که
در
روایت‌های تاریخی "رایج"
(و بیشتر متن‌هایی که در نهادهای آموزشی درس می‌دهند)
آنها
را
بزرگ و برجسته و بر آنها تأکید می‌کنند.
۱
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
- مثل تاریخ‌ها، رویدادها، بازیگران صحنه، یا به عبارتی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی -
«تعریف» بند تنبانی ابولهب از مفهوم تاریخ
از
این قرار
است:
الف
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
تاریخ
در
قاموس ابولهب
یعنی
به اصطلاح
واقعیت ها
واقعیت
در
قاموس ابولهب
یعنی
آنچه که واقع شده است.
نه
حداقل
آنچه که واقعی است و نه خیالی و واهی.
این بدان معنی است
که
ابولهب
نه
معنی مفهوم فلسفی تاریخ
را
در طول عمرش شنیده است
و
نه
تعریف مهم ترین مفهوم فلسفی واقعیت عینی و یا ماده و یا وجود
را.
مراجعه کنید
به
تاریخ
و
ماده
(وجود، واقعیت عینی)
ب
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
- مثل تاریخ‌ها، رویدادها، بازیگران صحنه، یا به عبارتی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی -
تاریخ
در
قاموس ابولهب
یعنی
واقعیت ها
و
واقعیت ها
یعنی
تاریخ ها
ضمنا
یعنی
رویدادها
این هنوز چیزی نیست.
پ
تاریخ
در
قاموس ابولهب
یعنی
واقعیت ها
و
واقعیت ها
یعنی
بازیگران صحنه
مثلا
گوگوش، گلشیفته، فروزان، بیک ایمان وردی و فردین
ت
تاریخ
در
قاموس ابولهب
یعنی
واقعیت ها
و
واقعیت ها
یعنی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی
به
داد نامه «مردم» و «نوید» کهنه و نو
مگر
خدا برسد.
عیرانی ها
با
گذشت زمان
نه
خردگراتر و خردمندتر،
بلکه
خردستیزتر و خرتر
می شوند.
فقط
کافی است
که
ابولهب
را
با
نورالدین کیانوری
و
ابوجهل
را
با
خرترین هواداران حزب توده در عهد طاقوت و یاقوت
مقایسه کنیم.
۲
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
- مثل تاریخ‌ها، رویدادها، بازیگران صحنه، یا به عبارتی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی -
در
آن صورت
باید گفت
که
توانمندی روش مارکسیستی در اینها نیست،
روش مارکسیستی؟
لامصب
مگر
خودت
به
ابوجهل
نفرمودی:
مارکسیسم
بیشتر از آنکه راهنما باشد،
ابزار
است.
حالا
مارکسیسم
بیشتر از آنکه راهنما باشد،
ابزار
است.
چه شد
که
ابزار
معلقی جانانه زد
و
به
روش
استحاله یافت؟
این
بدان معنی است
که
ابولهب
عاجز از تمیز مفهوم ابزار از مفهوم روش
است.
یعنی
بیگانه با مفاهیم به طور کلی است.
یعنی
بیسواد مطلق
است.
سؤال
ولی
این است
که
سران نوید نو
چرا
این
لاطائلات
را
منتشر می کنند
و
ضمنا
آبروی حید مهرگان
را
هم
می برند؟
در
هر صورت
در
قاموس ابولهب
مارکسیسم = ابزار = روش
مثلا
مارکسیسم = داس = طرز و طریق و ترفندکاربست داس در روند درو
۳
اگر
منظورتان از تاریخ
صرفاً
"واقعیت‌ها"
(آنچه واقع شده)
باشد
- مثل تاریخ‌ها، رویدادها، بازیگران صحنه، یا به عبارتی چه موقع، چه چیزی، و چه کسی -
در
آن صورت
باید گفت
که
توانمندی روش مارکسیستی در اینها نیست،
توانمندی روش مارکسیستی
در
واقعیت ها
تاریخ ها
رویدادها
بازیگران صحنه
چه موقع
چه چیزی
و
چه کسی
نیست.
زنده باد ابولهب.
پس
در
چیست؟
۴
توانمندی روش مارکسیستی
در این است
که
برای یافتن پاسخ به پرسش "چرا"،
و
به‌ویژه
شناخت و درک پویایی تغییرهای تاریخی،
به
شما
کمک می‌کند
دو زاری کج و کوله ما
اکنون
افتاد:
مارکسیسم = ابزار یافتن پاسخ به پرسش به اصطلاح، چرا.
ضمنا
زنده باد مارکسیسم ابولهبیستی
کسی
به
ابزاری برای یافتن پاسخ به پرسش چرا نیاز داشته باشد،
می تواند
به
مارکسیسم ابولهبیستی مراجعه کند
و
رستگار شود.
۵
توانمندی روش مارکسیستی
در این است
که
برای یافتن پاسخ به پرسش "چرا"،
و
به‌ویژه
شناخت و درک پویایی تغییرهای تاریخی،
به
شما
کمک می‌کند
منظور ابولهب از یافتن پاسخ به پرسش چرا
عبارت است
از
شناخت پویایی تغییرهای تاریخی
من ـ زور بعضی ها
از
شناخت پویایی تغییرات تاریخی
چیست؟
پویایی (دینامیک، حرکت، تغییر) تاریخ
را
ابوجهل
هم
می شناسد.
اما
پویایی تغییرات تاریخی
دیگر
چه
خرافه ای است؟
این بدان می ماند
که
ابولهب بگوید:
توانمندی روش مارکسیستی
در این است
که
برای یافتن پاسخ به پرسش "چرا"،
و
به‌ویژه
شناخت و درک تغییرهای تغییرهای تاریخی،
به
شما
کمک می‌کند
چنین مزخرفاتی
به
چه
درد ابوجهل بدبخت بیسواد
می خورند؟
۶
توانمندی روش مارکسیستی
در این است
که
به
شما
کمک می‌کند
تا
تاریخ را فراتر از کنش‌های اشخاصی نامدار و شناخته‌شده یا رخدادهایی معیّن
ببینید
که
در
روایت‌های تاریخی "رایج"
(و بیشتر متن‌هایی که در نهادهای آموزشی درس می‌دهند)
آنها
را
بزرگ و برجسته و بر آنها تأکید می‌کنند.
توانمندی مارکسیسم
در
کمک به ابوجهل
برای دیدن تاریخ فراتر از فعالیت شخصیت ها و رویدادها
است.
فونکسیون مارکسیسم
مقابله با روایت های تاریخی رایج در کتب درسی
است.
این جور جاها ست
که
مارکس
سگ می شود
و
می گوید:
اگر مارکسیسم این زباله است که ابولهب معرفی می کند،
من
متنفر و منزجر از آنم.
چه رسد به اینکه به این زباله کمترین اعتنایی داشته باشم.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر