رباعیات سیاوش کسرائی (11)

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)

·       غم آمد و از دریچه  بر من نگریست،

·       کاین توده ی پر ملال جان سوخته کیست؟

·        

·       گفتند که ابر است، ز پا تا سر اشک

·       غم  ـ  چون باران ـ  سراسر شب بگریست.

*****

·       گلدان دلم، درون آن، یاد تو گل

·       بر ویرانی هایم، بنیاد تو گل

·        

·       پر بر کش از سینه ی این خاک خموش

·       ای در همه ی کویر، فریاد تو گل

*****

·       با باغ منت گر سر جنگ است، چه باک

·       از غنچه ی من دل تو تنگ است، چه باک

·        

·       گل آوردم، به خانه گل آوردم

·       گلدان اگر از سفال و سنگ است، چه باک

ادامه دارد