۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۴, یکشنبه

درنگی در دو شعر از سیاوش کسرایی خطاب به روح الله خمینی (۲)

 
درنگی
از
شین میم شین
 
از رسول رنج به امام خلق
سیاوش کسرایی
 
۱
از رسول رنج به امام خلق 

معنی تحت اللفظی:
پیامی از رسول توده رنجبر به پیشوای خلق.
 
این عنوان این شعر سیاوش است.
 
سیاوش
در این عنوان این شعرش، دیالک تیک های زیر را بسط و تعمیم می دهد:
 
۱
دیالک تیک دیر آشنای سعدی
را
یعنی
دیالک تیک رنج و گنج
را
به صورت دیالک تیک رنج و خلق بسط و تعمیم می دهد
 
۲   
دیالک تیک الله و رسول الله 
را
به صورت دیالک تیک خلق و امام خلق  بسط و تعمیم می دهد
 
۳ 
دیالک تیک الله و رسول الله
را
به صورت دیالک تیک رنج و رسول (توده رنجبر و حزب توده) بسط و تعمیم می دهد.
 
از رسول رنج به امام خلق   
 
در این شعر سیاوش
رسول رنج، فرستنده پیام 
است
و
امام خلق، دریافت کننده پیام.
 
این بدان معنی است 
که در این عنوان شعر، جای الله را توده رنجبر (توده ـ خدا، خدای خاکی) می گیرد و جای رسول الله را امام خلق.
 
این بدان معنی است  
که دیالک تیک آسمانی ـ انتزاعی الله و رسول الله، وارونه می شود 
و
به دیالک تیک توده رنجبر و رسول توده رنجبر استحاله می یابد.

یعنی
وارونه، وارونه می شود و وارونگی خود را از دست می دهد و روی پای خود می ایستد.

فوت و فن و طرز و طریق و ترفند رفع وارونگی از هر چیزی،
وارونه کردن آن چیز است.

سیاوش
بدین طریق
خود را رسول و نماینده توده ـ خدا محسوب می دارد 
و
خمینی را پیشوای خلق.

خلق
مفهوم بی در و پیکر و تق و لق و گل و گشادی است.
در حالیکه رنج
مفهوم صریح و روشن و بی ابهامی است.
 
در شعر ابوالقاسم لاهوتی رنجبر ضد دیالک تیکی بی چون و چرای گنجبر است.

خلق
  اما هم از مفاهیم عوامفریبانه فاشیسم است
و
هم از مفاهیم عوامفریبانه امپریالیسم
هم هیتلر خود را پیشوای خلق جا می زد
و
هم
امپریالیسم احزاب بزرگ خود را احزاب خلق (Volkspartei) جا می زند
و
 هم جنبش های آنتی فئودالیستی، آنتی امپریالیستی و انتی کلونیالیستی (جنبش های رهایی بخش دموکراتیک (ضد فئودالی)  و ملی (ضد امپریالیستی، ضد مستعمراتی)
خود
را
جنبش های انقلابی خلق و یا جمهوری های خلق می نامند.
مثلا
جمهوری خلق چین.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر