۱۴۰۴ اردیبهشت ۱۳, شنبه

درنگی در «هنر از دیدگاه مارکسیستی» (۱۳)

  

 درنگی 

در

از

شین میم شین

هنر از دیدگاه مارکسیستی

مهرداد پرولتاریا

 
 رئالیسم سوسیالیستی 
(Socialist Realism)
 
در دوران اتحاد جماهیر شوروی،
 سبک رسمی هنر، 
رئالیسم سوسیالیستی بود.
 این سبک تأکید داشت 
بر
 نشان دادن واقعیت اجتماعی از دیدگاه پرولتاریا
  ترویج ارزش‌های سوسیالیستی: 
کار، 
همبستگی، 
امید به آینده
 
منظور حریف و هر کس دیگر از رئالیسم چیست؟
 
رئالیسم چیست ؟ | سبک رئالیسم در نقاشی | ویژگی های مکتب رئالیسم

رئالیسم

 یک جنبش و یا حرکت هنری است 

که در دههٔ ۱۸۴۰، حدوداً در زمان انقلاب ۱۸۴۸ در فرانسه ظهور کرد. 

از اوایل قرن نوزدهم، رمانتیسیسم که بر ادبیات و هنر فرانسه تسلط داشت،

 توسط رئالیست‌ها رد شد و رئالیسم علیه درام جنبش رمانتیک و موضوع عجیب و غریب و هیجان گرایی اغراق‌آمیز قیام کرد. 

با این وجود، سعی داشت افراد و موقعیتهای واقعی و معاصر را با درستی و صحت به تصویر بکشد، و از جنبه‌های ناخوشایند زندگی اجتناب نکند. 

این جنبش بر موضوعات و اتفاقات غیر واقعی که قبلاً در کارهای هنری رد شده بودند، تمرکز داشت. 

آثار رئالیستی (واقع گرایانه) مردم را از همه طبقات در موقعیت‌هایی به وجود می‌آورد که در زندگی عادی به وجود می‌آیند، و اغلب منعکس کننده تغییرات ایجاد شده توسط انقلاب‌های صنعتی و تجاری هستند. 

رئالیسم بیش از آن که شامل نمایش‌های ایده‌آل جهان باشد، بیشتر به چگونگی به وجود آمدن چیزها در دیدگاه توجه داشت. 

با معرفی عکاسی - محبوبیت این گونه آثار «واقع گرایانه» به عنوان یک منبع تصویری جدید که باعث ایجاد تمایل در مردم برای تولید نمایش‌هایی می‌شود که از نظر عینی واقعی به نظر می‌رسند، 

افزایش یافت. 

ویکی پیدیا

این بدان معنی است که رئالیسم در هنر
آلترناتیوی بورژوایی ـ انقلابی بر رمانتیسیسم فئودالی ـ ارتجاعی بوده است.
 
حالا
این سؤال پیش می آید 
که رئالیسم سوسیالیستی کذایی
 آلترناتیوی برای کدام سبک هنری است؟
ضمنا
رئالیسم سوسیالیستی چه فرقی با رئالیسم بورژوایی ـ انقلابی دارد؟

حریف
به این سؤال جواب می دهد:
 این سبک تأکید داشت 
بر
 نشان دادن واقعیت اجتماعی از دیدگاه پرولتاریا
  ترویج ارزش‌های سوسیالیستی: 
کار، 
همبستگی، 
امید به آینده
 
این حکم (جمله) حریف باید تجزیه و تحلیل شود:
 
۱
 این سبک تأکید داشت 
بر  نشان دادن واقعیت اجتماعی از دیدگاه پرولتاریا
 
اگر منظور حریف از نشان دادن، انعکاس هنری باشد، 
انعکاس هنری مگر نباید خودپو باشد و نه آگاهانه؟
انعکاس هنری
مگر نباید دیالک تیکی از سوبژکتیو (بسته به تعلقات طبقاتی) هنرمند و اوبژکتیو (بسته به شرایط عینی) مربوطه باشد؟
 
اگر چنین است و باید چنین باشد،
پس انعکاس از دیدگاه پرولتاریا به چه معنی است؟
 
آیا این به معنی فرمایشی بودن هنر به اصطلاح رئالیستی ـ سوسیالیستی نیست؟
 
هنر فرمایشی
چگونه می تواند رئالیستی (واقع بینانه) باشد و نه قلابی، تقلبی، مانی پولاتیو و کاریکاتوری از هنر؟
ضمنا
این جور آثار به اصطلاح هنری به چه درد پرولتاریای سازمان یافته و سوسیالیسم می خورد؟
 
۲
 این سبک تأکید داشت 
بر
  ترویج ارزش‌های سوسیالیستی: 
کار، 
همبستگی، 
امید به آینده
 
ترویج ارزش های سوسیالیستی کذایی
 قبل از همه
به معنی سلب خودپویی از انعکاس هنری خواهد بود.
این به معنی تحریف انعکاس هنری خواهد بود.
این به معنی آگاهانه گشتن و حساب شده گشتن و فرمایشی گشتن انعکاس هنری خواهد بود.
یعنی
به معنی سلب رئالیسم (واقع بینی) از آثار هنری و هنرمند خواهد بود.
این به معنی سلب هنریت از آثار هنری و هنرمند خواهد شد.
بدین طریق
هنرمند به مزدور و مأمور حزب به اصطلاح کمونیست مبدل خواهد شد.
یعنی
سلب خرد و اختیار و خودمختاری خواهد شد.
یعنی
هنرمند و آثار به اصطلاح هنری
زباله خواهند شد.
ترحم انگیز و تهوع انگیز خواهند شد.
 
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر