پروفسور دکتر ولفگانگ سگت
برگردان
شین میم شین
۱
· خالی از تناقض بودن به سیستم ها، تئوری ها و به ویژه سیستم های اصول بدیهی علمی ئی اطلاق می شود که خالی از تناقض باشند، که فاقد تناقض منطقی باشند و یا نتوان تناقض منطقی ئی را از آنها نتیجه گرفت.
۲
· منطق مدرن سه نوع خالی از تناقض بودن را مطرح کرده است که حاکی ازکمال آنها ست:
الف
· هر سیستم اصول بدیهی وقتی از نظر سمانتیک (تعلیم علائم زبانی) خالی از تناقض است، که حکم منتج از آن به طور عام صادق باشد.
· (سیستم اصول بدیهی منطق احکام هیلرت و اکرمن این صفت را دارد).
ب
· هر سیستم اصول بدیهی وقتی به طور کلاسیک خالی از تناقض است، که از آن نتوان حکمی را همراه با نقض آن استنتاج کرد.
· یعنی باید حداکثر یکی از آندو قابل استنتاج باشد.
۱
· (سیستم اصول بدیهی منطق احکام هیلرت و اکرمن این صفت را دارد که نتیجه خالی از تناقض بودن سمانتیکی آن است).
۲
· خالی از تناقض بودن کلاسیکی برای هر تئوری حاوی اهمیت خاصی است.
۳
· زیرا از سیستم حاوی تناقض کلاسیکی می توان هر حکمی را (حتی هر حکم باطلی را) استنتاج کرد.
پ
· هر سیستم اصول بدیهی از نظر سینتاکتیکی (جمله سازی) وقتی خالی از تناقض است که از آن نتوان هر حکمی را استنتاج کرد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر