۱۴۰۳ آذر ۳۰, جمعه

درنگی در مکررات مکرمات (۱۱۱)

 

درنگی

از 

میم حجری

 

ما
دستخالی زاده می شویم و دستخالی می میریم.
هر چه داریم، اجاره کرده ایم.
فرنگی


ظاهرا میزان وقوف ما به میراث فکری و فلسفی و علمی و فرهنگی اروپا
صد برابر میزان وقوف اروپائیان بدان است.
 
هر نوزادی
وارث میراث مادی و فکری نیاکان نسل اندر نسل خویش است 
(مارکس)
و
هر مرده ای
چیزی بر میراث مورد نظر می افزاید و برای نسل های بعدی
به ارث می گذارد.
 
دستحالی چیه؟
 
که کار آدمی باقی است
ار جسمش فنا گردد
(احسان طبری) 

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر