درنگی
از
میم حجری
چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی
تو صنم نمی گذاری که مرا نماز باشد
سعدی
معنی تحت اللفظی:
عشق
سبب تبدیل خداپرست به بت پرست می شود
بنی و یا صنمی به نام شاهد و معشوق و دلبر و غیره.
عشق
یکی از پدیده های غریزی است و غریزه ضد دیالک تیکی عقل است.
این بیت شعر شیخ شیراز
ضمنا
بدان معنی است که پیش شرط خداپرستی (نماز)
خردگرایی و خردمندی است
و
پیش شرط صنم پرستی، غریزه گرایی.
یعنی
خریت و خردستیزی
عینا و عملا
به
کفر و الحاد و بت پرستی و اته ئیسم منجر می شود.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر