۱۴۰۳ دی ۲, یکشنبه

درنگی در مکررات مکرمات (۱۱۶)


درنگی

از 

میم حجری

 

چو شادی بکاهی، بکاهد روان
خرد گردد اندر میان ناتوان
فردوسی

معنی تحت اللفظی:
تقویت و تضعیف روح و روان بشر بسته به افزایش و کاهش شادمانی است.
تقویت و تضعیف عقل هم بسته به تقویت و تضعیف روح و روان است.

 
این ادعای فردوسی
فاقد پایه علمی است.
 
شادی و غم
نتیجه انعکاس واقعیت عینی در آییته ضمیر بشری اند.

مثال:
فرزندت
بیمار می شود،
غمگین می گردی
 
بهبود می یابد،
شادمان می گردی.
 
تو کاره ای در این زمینه نیستی.
 
شادی و غم که دلبخواهی نیستند.
 
ضمنا
پدیده ها و روندهای روانی از قبیل شادی و غم
ربطی به عقل ندارند.
 
عقل بستگی به کردوکار فیزیکی و فکری بشر دارد.
 
تفکر و کسب عقلانیت
به برکت کردوکار صورت می گیرد.
 
علاف به لحاظ فکری و فیزیکی سقوط می کند.
 
اتفاقا شادی اصیل هم در اثر کار فکری و فیزیکی حاصل می آید.
 
چیزی می سازی و به لیاقت و خلاقیت و مولدیت خود پی می بری و شادمان می شوی.
 
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر