۱۳۹۵ مهر ۶, سه‌شنبه

دایرة المعارف فلسفه بورژوائی واپسین (459) (بخش آخر)


فصل پانزدهم
روانکاوی
پروفسور دکتر کارل هاینتس بروان
برگردان شین میم شین

پیشکش به 


هوشنگ تیزابی
 (۱۳۲۲ ـ ۱۳۵۳ ) 
مؤلف «نقدی بر فرویدیسم»
  
بخش سوم
نئو ـ روانکاوی
فرویدومارکسیسم
توسعه روانکاوی در حال حاضر

24
·        زندگی در خصوصیت (فرم خصوصی)  بورژوائی، بالضروره (جبرا) به تقلیل حوایج انسانی به حوایج حسی ـ حیاتی منجر می شود.

25
·        روانکاوی ـ از این لحاظ ـ جنبه رئالی (واقعی) را مطرح می سازد.
·        روانکاوی اما این جنبه معتبر در فرم خصوصی بورژوائی را به مثابه جنبه انسانی عام جا می زند.   

26
·        به همان میزان که کارگران منفرد بخواهند از این فرم خصوصی بورژوائی و از میدان عمل موجود مرتبط بدان پا فراتر نهند و همراه با دیگر کارگران و یا همطبقه های مشابه بر مناسبات اجتماعی و بویژه بر ترکیب قوای سیاسی تأثیر گذارند، به همان میزان نیز با سرکوب بورژوائی و مراجع قدرت بورژوائی مواجه می شوند. 

27
·        در نتیجه، تضاد های روانی تشکیل می شوند.

·        برای حل این تضادها دو راه وجود دارد:  

الف
·        راه اول، حلاجی این تضاد های روانی و ارائه راه رئالیستی برای بهبود شرایط زندگی خویش، تحت شرایط مشخص است. 

ب
·        راه دوم، عبارت است از مقاومت در مقابل این تضاد های روانی.
·        در این صورت، سر و کله ترس پیدا می شود و بر فرد مورد نظر چیره می شود.
·        برای غلبه بر این ترس، می توان در روند احساسی ـ عاطفی اکتیو به انکار امکانات شناخته شده برای بهبود شرایط خویش پرداخت.

پ

·        این مقاومت در مقابل تضاد های روانی به معنی سرکوب مستمر حوایج خویش است.

28
·        لنگر اندازی عمیق کشتی روانکاوی در افکار عمومی کشورهای اصلی سرمایه داری، به این دلیل است که آن (روانکاوی)، این  سرکوب حوایج، توسط مناسبات حاکمیت و قدرت (طبقه حاکمه و هیئت حاکمه) را و روند های مقاومت روانی ناشی از آن را مطرح می سازد.

29
·        این روند های مقاومت در مقابل تضاد های روانی، عملا ناخودآگاه اند و می توانند به همان اندازه استقلال کسب کنند که روانکاوی در طرح فرا ـ من نمودار می سازد.   

·        (فروید در متا پسیکولوژی اش، میان سه مرجع تفاوت قایل می شود: 
·        من
·        آن
·        فرا ـ من 

الف
آن

·        آن، مرجع غریزی تقریبا طبیعی است. 

ب
·        فرا ـ من (برتر از من)، مرجع مثلا اخلاقی و یا وجدان انسانی است که حریف غریزه هوس و یا «آن» است.

·        فروید به فرا ـ من نام سانسور می دهد.
·        فرا ـ من در ایام طفولیت (تا 6 سالگی) تشکیل می شود که حاوی هنجارهای اخلاقی مکسوبه از محیط و بویژه از والدین است که کودک از آن خود می کند. مترجم)   

30
·        نا خود آگاهی اما بر خلاف ادعای فروید و یونگ و لکان و غیره، نه چیزی فرا فردی موجود از قبل، بلکه نتیجه روند های مقاومت فردی در مقابل تضاد های روانی کاملا معین است. 

31
·        هیچ کدام از انواع مختلف روانکاوی، علیرغم کلیه تشبثات در جهت نسبی سازی اجتماعی ـ تاریخی، تا کنون نتوانسته شرایط اجتماعی مشخص این روند های مقاومت در مقابل تضاد های روانی را تعیین کند.   

32
·        اصولا نمی تواند هم تعیین کند.
·        برای اینکه طرح غریزه غیر تاریخی روانکاوی مانع این طرز نگرش می شود.

33
·        طرح غریزه روانکاوی و تئوری شخصیت روانتحلیلی (روانکاوانه ی) مبتنی بر آن، از این رو، مانع درک اهمیت پیشرفت اجتماعی ـ تاریخی نیز می گردد.

34
·        در نتیجه، روانکاوی نهایتا به انکار گرایشات ترقی در تاریخ جهان می رسد. 

35
·        طرح غریزه روانکاوی، چه بسا روند های شناخت عقلی (راسیونال) را نادیده می گیرد و به طرز یکسونگرانه ای عشق و احساس و الهام را مورد تأکید اکید قرار می دهد و اغلب به عوض عرضه وضوح علمی به سر هم بندی کردن اسطوره و غیره کمر می بندد.  

36
·        همه این خصوصیات، روانکاوی را به دلایل محتوائی به بخشی از اسطوره بحران امپریالیستی مبدل می سازند. 

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر