فصل پانزدهم
روانکاوی
پروفسور دکتر
کارل هاینتس بروان
برگردان شین
میم شین
پیشکش به
هوشنگ تیزابی
(۱۳۲۲ ـ ۱۳۵۳ )
مؤلف «نقدی بر فرویدیسم»
بخش سوم
نئو ـ روانکاوی
فرویدومارکسیسم
توسعه روانکاوی در حال حاضر
الفرد لورنتسر
(1922
ـ 2002)
جامعه شناس
روانکاو آلمانی
از
پیشاهنگان روانکاوی
·
الفرد لورنتسر در مورد زیر با
هابرمس همرأی است:
·
فقط روانکاوی است که به مثابه علم
هرمه نویتیکی قادر به تجزیه و تحلیل ساختار سوبژکتیو است.
1
·
الفرد لورنتسر می خواهد روانکاوی
را با اقتصاد سیاسی پیوند دهد.
2
·
الفرد لورنتسر در نقد نظر هابرمس
می نویسد:
·
«به همان میزان که روانکاوی از روند اقتصادی
ـ سیاسی آزاد می شود، به همان میزان هم فرموله کردن عینیت اجتماعی و همزمان، مسئله
سوبژکتیویته فردی حسی ـ بی واسطه و مفهومیت بخشی بدان و تجزیه و تحلیل مجاز و مشروع
ساختار سوبژکتیو (بنا بر مثال روانکاوی) از میدان دید سوبژکتیویستی بدر رانده می
شود.»
·
(الفرد لورنتسر، «زبان بازی و فرم های اینتر
اکسیون»، 1977، ص 198)
3
·
الفرد لورنتسر از سوئی بر آن است
که فقط صرفنظر کردن پراگماتیکی ـ
اگنوستیسیستی از حقیقت می تواند مانع «برسمیت شناسی منطق ساختار فردی به مثابه
منطق اوبژکتیو پراتیک اجتماعی گردد.»
·
(الفرد لورنتسر، «حقیقت شناخت مبتنی بر
روانکاوی»، 1974، ص 261)
4
·
اما الفرد لورنتسر از سوی دیگر،
مخالف تئوری شناخت ماتریالیستی و خصلت انعکاسی روندهای پسیکولوژیکی است.
·
او می نویسد:
·
«در چارچوب انتقال پراتیکی نیز نباید اینجا
تصویرتئوری احیا شود.
·
اینجا، نه نقش خاصی، بلکه انطباق
ساختاری صورت می گیرد.
·
این به معنی زیر است:
·
آنچه که دقیقا بازتولید می شود،
داربست فرم های اینتر اکسیون است.»
·
(همانجا، ص 254)
5
·
بدین طریق، خطاهای زیر صورت می
گیرند:
الف
·
رابطه اینتر اکسیون با زبان و شعور
(روح، ضمیر) به موضوع بنیادی روانکاوی بدل می شود.
ب
·
ممانعت از توسعه فردی به مثابه
تخریب زبان جا زده می شود.
پ
·
انتقاد اجتماعی نهایتا به طرز هرمه
نویتیکی، استدلال و اثبات می شود.
6
·
ببرکت لورنتسر، در چارچوب فرویدو مارکسیسم،
جریان جدیدی به نام روانکاوی هرمه نویتیکی پا به عرصه وجود می گذارد.
7
·
این جریان جدید در مجاورت نظریات
غریزی ـ نظری قرار می گیرد که از اواسط سال های 20 قرن بیستم در کلیه کشورهای سرمایه
داری رواج یافته اند.
8
·
اینجا علاوه بر برنفیلد، فنیشل،
اریش فروم جوان، رایش، کاروزو و بروکنر، بویژه باید از هربرت مارکوزه نام برد.
·
(مراجعه کنید به جنتله، «مارکسیسم و روانکاوی»،
جلد 2 در اثر سندکولر تحت عنوان «ر.انکاوی و مارکسیسم»، 1970)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر