۱۳۹۲ شهریور ۲۴, یکشنبه

رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (9)

 

سرچشمه:
صفحه فیسبوک شیوا 
هر کس آنچه را که دوست می دارد در بند می گذارد.   

میم حجری

1

·        دوست داشتن هر چیزی و یا حتی هر کسی، بطور غریزی همیشه با تصاحب و تملک بر آن چیز (اعم از جماد و جانور و انسان) همراه است.
·        یعنی با «داشتن» آن چیز توأم است.

2

·        به همین دلیل و نه فقط به همین دلیل، در خیلی از مکاتب فلسفی امپریالیستی (فلسفه بورژوائی واپسین)، مثلا اگزیستانسیالیسم، «داشتن» تا درجه یک مقوله مهم و تعیین کننده فلسفی اعتلا داده شده است:

3


·        مقولات «وجود و داشتن» (Sein und Haben) به جای مقولات دیالک تیکی ـ ماتریالیستی «وجود و شعور»  (ماده و روح)  (Sein und Bewusstsein)   گذاشته شده است.

4

·        مالکیت بر چیزها را شاید بتوان یکی از ریشه دارترین علایق غریزی ـ روانی انسانی تلقی کرد.
به همین دلیل است که منادیان رادیکال رهایش اجتماعی (طرفداران مارکسیسم ـ لنینیسم) به شرح زیر عمل می کنند:

الف

·        اولا در صدد نفی مالکیت بطور کلی بر وسایل تولید برنمی آیند، بلکه در پی جایگزینی مالکیت خصوصی با مالکیت تمامخلقی و توده ای بر وسایل اساسی تولید و نعمات مادی طبیعی و اجتماعی اند.
·        در پی اجتماعی کردن مالکیت بر وسایل اساسی تولید و ثروت های طبیعی و اجتماعی اند.   
·        تا بدین طریق همه اعضای جامعه، مالک همه ثروت های مادی و معنوی جامعه باشند.

ب

·        ثانیا در تلاش برای رهایش قطعی بشریت از چیز وارگی اند.
·        تا اعضای جامعه، نه قابل تصاحب و تملک و خرید و فروش باشند و نه حاضر به تن دادن به تصاحب و تملک و خرید و فروش.
·        تا به آزادی و خودمختاری (استقلال نظری و عملی) رادیکال و ریشه ای توده ای دست یابند!  
·        دیالک تیک رهایش فردی و رهایش اجتماعی

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر