رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (39)

دموکراسی نوین

اثری از الفارو سیکوه ئیروز

 

همین دموکراسی نیم بند و سراب گونه ی امپریالیستی بهتر از هر حکومت و نظام سرمایه داری استبدادی و فاشیستی است .

دموکراسی از این نوع نیز می تواند یک ابزار مناسب برای رسیدن به یک دموکراسی سوسیالیستی واقعی باشد . روش ها را نمی توان و نباید با هدف ها یکی دانست .

هر چند هم سو و از یک جنس باشند .

در چنین دموکراسی نیز یک جریان چپ واقعی و اصیل می تواند منشاء حرکت و پویایی اجتماعی عمیق و مانایی باشد .

سرچشمه:

صفحه فیس بوک احمد قدرتی پور      

میم حجری

·        آره.

·        حق با لنین است:

·        دموکراسی فرمال (صوری) بورژوائی، فرمال است، ولی فرمالیته نیست.

·        این دموکراسی فرمال اما بی دلیل نیست.

1

·        بورژوازی ببرکت این دموکراسی فرمال پایگاه اجتماعی خود را گسترش می دهد و لگام توده ها را به دست می گیرد و افکار عومی را کنترل، هدایت، رهبری و مانی پولیزه می کند.

·        توده ها را به خدمه و عمله داوطلب و جانباز و گوش به فرمان خود مبدل می سازد.

2

·        بورژوازی ببرکت همین دموکراسی فرمال نبض ضمیر توده را در دست می گیرد و هر نطفه انقلابی را در اسرع وقت شناسائی، تخریب و در صورت لزوم  سرکوب و نابود می سازد.

  

3

·        دموکراسی فرمال بورژوائی اما فرمال می ماند، قالب واره، ظرف واره می ماند و با محتوای دیکتاتوری طبقاتی اقلیتی انگل و پست و پتیاره پر می شود:

·        کسانی که از لنین نقل قول می کنند، بهتر است که کلیت تفکر لنین را نقل کنند و نه بریده ای از آن را.

·        در غیر این صورت به تحریف لنینیسم دست خواهند زد و به فرستادن توده به دنبال نخود سیاه.

·        چون هر علمی در کلیت آن علم است و نه در بریده های جسته و گریخته اش.

4

·        مبارزه برای آزادی ها و حقوق دموکراتیک یکی از پله های مبارزاتی طبقه کارگر است.

·        منظور لنین هم همین است.

·        بورژوازی را باید گام به گام عقب نشاند.

·        مبارزه در راه احقاق حقوق و آزادی های دموکراتیک یکی از این مراحل و پله ها ست. 

·        اکنون سؤال این است که اگر بورژوازی حاضر به برقراری دموکراسی فرمال خویش باشد، پس مبارزه توده ها در راه حقوق و آزادی های دموکراتیک برای چیست؟

5

·        مسئله هم درست در همین جا ست.

·        بورژوازی، دیگر بورژوازی دوره سرمایه داری رقابت آزاد و یا حتی بورژوازی زمان لنین نیست.

·        بورژوازی دیگر قادر به دفاع و مایل به دفاع از دموکراسی فرمال  بورژوائی حتی نیست.

·        ولی کماکان قادر به عوامفریبی زیر پرچم دموکراسی فرمال دیرین خویش است.

6

·        بورژوازی اگر مقاومتی نباشد، دیکتاتوری مستور خود را در لفافه دموکراسی فرمال به خورد خلایق می دهد.

·        ودر عین حال با در انحصار خود قرار دادن بلندگوهای رسانه ای و تبلیغاتی به مسموم کردن برنامه ریزی شده توده دست می زند و هر حرکت مخالف جدی و معنامند را در نطفه می کشد.

·        مراجعه کنید به «سخن از کدامین دموکراسی است؟» در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

http://hadgarie.blogspot.de/2010/10/blog-post_25.html

http://hadgarie.blogspot.de/2010/10/blog-post_31.html

http://hadgarie.blogspot.de/2010/11/blog-post_06.html

http://hadgarie.blogspot.de/2010/11/blog-post_4008.html

http://hadgarie.blogspot.de/2010/11/blog-post_7704.html

 

7

·        مثال روشن در این زمینه به وفور یافت می شود:

·        در همین چند هفته اخیر نسرین ستوده و امثالهم آزاد می شوند.

·        نسرین ستوده از طرف پارلمان اروپا جایزه برده است.

·        اما نمایندگان سندیکاها در بند می مانند.

·        اما جنایتکار شهیری به سمت وزیر کار گمارده می شود.

·        بازداشت و سرکوب و اعدام دگراندیشان خلقی ادامه می یابد.  

8

·        ضمنا تنها کسانی می توانند صادقانه از لنین نقل قول کنند که به ایده های اساسی بلشویسم باور داشته باشند:

·        به تشکیل حزب مستقل طبقه کارگر برای تسخیر قدرت سیاسی و برقراری دیکتاتوری پرولتاریا جهت تشکیل و توسعه و تحکیم دموکراسی اصیل توده ای:

·        دموکراسی تمامت خلق.

پایان