تاریکی درتاریکی

 سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)  

تاریکی درتاریکی

·        زن های چادری

·       چون گله ای پرنده ی کور سیاه فام
بر گرد گور تازه نشستند و نوک زدند.

·       یکباره  شیونی  

·       ـ بگشوده بال تیز ـ

·       پر پر زنان به کاکل کاج کهن نشست.

·        آنگاه  ناله ای

·       بر آسمان آبی این ساحت فقیر

·       یک ریز خط کشید.

·        چون شام در رسید و پراکنده شد گروه

·       در مزرعی که بارور از مرگدانه بود

·       تاریکی و سکوت به یک بستر آمدند.

پایان