رسد آدمی به جائی ...
ژان ـ فرانسوا لیوتار (1924 ـ 1998)
فیلسوف، تئوریسین ادبی و پست مدرنیستی فرانسوی
آثار سه دوره ای او:
آثار فنومنولوژیکی، سیاسی و نقد استروکتورالیسم
آثار مربوط به لیبیدو
آثار مربوط به پست مدرنیسم
لیوتار قدر قدرتی خرد را کنار می نهد و به ساختارهای غریزی و غیرعقلی دانش و عمل انسانی روی می آورد.
او سوبژکت انسانی را حامل دانش و شناخت نمی داند.
او با اشاره به تحول تکنولوژیکی، اجتماعی و فرهنگی در قرن بیستم تئوری پیشرفت ابدی را رد می کند.
آثار:
دانش پست مدرنیستی
هایدگر و «یهودی ها»
ویکی پدیا
برگردان شین میم شین
• فیلسوف پست مدرنیست معروفی به نام ژان ـ فرانسوا لیوتار این مسئله را مورد بحث قرار می دهد که آیا امروز امکان سازماندهی «رخدادها بنا بر ایده تاریخ عام بشری» وجود دارد؟
• پست مدرنیسم وداع با مدل پیشرفت خطی (قصه های سترگ) را مطرح می سازد.
• فلسفه پست مدرنیستی با درک هگلی موسوم به تبعیت تاریخ جهانی از خرد و روح جهانی به مخالفت برمی خیزد.
• پست مدرنیسم با طرح معینی راجع به تاریخ و نه با خود تاریخ مخالفت می ورزد.
• پست مدرنیسم از این رو، پایان فلسفه تاریخ و یا تحول فلسفه تاریخ را طلب می کند.
• فرانسیس فوکویاما (از نمایندگان پست هیستوریسم) در اثر خود تحت عنوان «پایان تاریخ» با اشاره به تفکر تاریخی هگل برای تاریخ جهان آماج اوولوسیونیستی تعیین می کند.
• فرانسیس فوکویاما در سال 1990 از اشاعه جهانشمول دموکراسی لیبرال سخن می گوید.
• البته بعدها تز خود را مورد تجدید نظر قرار می دهد و اعلام می دارد که در کشورهای اسلامی دینامیسم دیگری عمل خواهد کرد.
• مراجعه کنید به پایان انتقاد اجتماعی؟ (ورنر سپمن)، پایان انتقاد از سرمایه داری؟ (ورنر سپمن) و مقالات مربوط به خردستیزی.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر