استثمار

پروفسور گونتر هیدن

برگردان شین میم شین

• استثمار عبارت است از یک رابطه اجتماعی میان گروه هائی از انسان ها که نسبت به وسایل تولید جایگاه متضادی دارند.
• استثمار همواره عبارت است از استثمار انسان بوسیله انسان.
• استثمار ـ بطور کلی ـ بر مبنای این حقیقت امر پدید می آید که مالکین وسایل تولید کار دیگران را، محصول اضافه بر مزد را و در اوضاع و احوال تاریخی معینی ـ حتی ـ بخشی از محصول کار را که مورد نیاز مبرم مولد آن است، برایگان تصاحب می کنند.
• استثمار وقتی پا به عرصه وجود نهاد که نیروهای مولده جامعه امکان تولید محصول اضافه بر نیاز را پدید آوردند و محصول مازاد بوسیله صاحبان وسایل تولید تصاحب شد.

• تئوری اضافه ارزش مارکس ماهیت استثمار سرمایه داری را افشا می کند.
• بر طبق جایگاهی که گروه های مختلف انسانی در رابطه مبتنی بر استثمار اتخاذ می کنند، طبقات معین جامعه مربوطه را تشکیل می دهند.
• مناسبات مبتنی بر استثمار آنتاگونیسم طبقاتی و در نتیجه آن، مبارزه طبقاتی را مشروط می سازند.
• تاریخ استثمار با تاریخ جامعه طبقاتی و با تاریخ مبارزه طبقاتی یکی است.
• تاریخ فرم های استثماری متفاوتی را به خود دیده است که به صورت فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی مبتنی بر مالکیت خصوصی و تجزیه طبقاتی وجود داشته اند:
• کار برده ها بر مبنای مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و مولدین بیواسطه در جامعه برده داری.
• خدمات و کارهای رعایا بر مبنای مالکیت محدود بر مولدین بیواسطه که صاحب وسایل تولید خویسند و مالکیت بر زمین در فئودالیسم.
• کار مزدوری در جامعه سرمایه داری:
• کارگر نیروی کارش را به صاحبان وسایل تولید، یعنی به سرمایه داران می فروشد.

*****

• استثمار سرمایه داری ـ بلحاظ تاریخی ـ آخرین فرم استثمار است.
• رسالت تاریخی طبقه کارگر عبارت است از خاتمه دادن به هرگونه استثمار انسان بوسیله انسان از طریق انقلاب سوسیالیستی و ساختمان سوسیالیسم و کمونیسم .

• مراجعه کنید به مبارزه طبقاتی، سوسیالیسم و کمونیسم.

پایان