شین میم شین
باب اول
در عدل و تدبیر و رأی
حکایت نوزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۲)
بخش یازدهم
۱
سپاهی، که عاصی شود با امیر
ورا تا توانی، به خدمت مگیر
ندانست سالار خود را سپاس
تو را هم ندارد، ز غدرش هراس
معنی تحت اللفظی:
نظامیان عاصی با امرا
را
نباید به خدمت گرفت.
کسی که سپاسگزار سالار و ارباب خود نباشد،
نمی تواند سپاسگزار تو باشد
و به عهد خود وفا کند.
سؤال
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک توده و (۱)
را
به شکل دیالک تیک سپاهی و (۲) و دیالک تیک (۳) و سپاس بسط و تعمیم می دهد و بر مبنای دیالک تیک عهد و (۴)، احتمال پیمانشکنی، ناسپاسی و بی وفائی به او می دهد.
جواب
سعدی در این بیت شعر، دیالک تیک توده و طبقه حاکمه را به شکل دیالک تیک سپاهی و سالار و دیالک تیک نعمت و سپاس بسط و تعمیم می دهد و بر مبنای دیالک تیک عهد و وفا، احتمال پیمانشکنی، ناسپاسی و بی وفائی به او می دهد.
سعدی
به
تجربه
دریافته است
که
بنده سازی از انسان آزاد و نوکرسازی از انسان انسان خودمختار
دشوار است.
سعدی
اما
فراموش کرده است
که
نیاکان خودش
به
ضرب شلاق و شمشیر و تازیانه نان
مسلمان شده اند و تن به بردگی بیگانگان داده اند.
آدم
آدم
است
و
می تواند به برده سر به زیری
تربیت و تبدیل شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر