کمونیسم در تئوری و پراتیکراه و روش تسویه حساب با سرمایه و سرمایه سالاری
فصل دوم (قسمت اول)
استعمار و سیاست
« جنگهای محدود »!
رضا خسروی
سرچشمه:
مجله هفته
http://www.hafteh.de
1
حسن
• یادآوری سرشته به «انتقاد از خود»
• چندین ماه پیش رضا خسروی در مطلبی به جنبش وال استریت اشاره کرده بود.
• مطلبی زیبا و تأمل انگیز که من شخصا به عظمت بینشی نهفته در آن پی نبردم.
• نیت حضرات از «گلوبالیزاسیون» سیاوش کسرائی و مریم فیروز انکار پایگاه پرولتری آندو بود.
• من در این چالش که به پیروزی پلی بوئیسم منجر شد، به عظمت ایده مطروحه در مقاله رضا خسروی پی بردم و دریافتم که در پشت سر شعار «یک در صد و نود و نه در صد» چه ترفند سنجیده ای برای حذف سوبژکت تاریخ (طبقه کارگر) نهان شده است.
• عمرش دراز باد
2
بی نام
الف
بی نام
الف
• جنگ بدون پایان:
• از “جنگ علیه مواد مخدر” تا ” جنگ علیه تروریسم”.
• مطمئن نیستم این مفهوم ” جنگ محدود” را از کدام دوره تاریخی و کدام قرن گرفته اید.
• اما دوران ما دوران جنگ های بی وقفه و بی پایان است.
• بنا بر تحلیل تاریخ نویس چپ انگلیسی اریک هوبسون، اولین باری که در تاریخ بشریت مفهوم «جنگ بی پایان» مطرح شد، در دهه ۸۰ میلادی ، از سوی دولت رونالد ریگان بود .
• در ظاهر امر این اعلام سیاست “جدید” وی در پیگیری علیه قاچاچیان آمریکای لاتین بود، اما در اصل قضیه مربوط می شد به میلیتاریزه کردن هر چه بیشتر آمریکای لاتین و بهانه ای مردم پسند بود برای سرکوب بیشتر.
• پس از یازده سپتامبر ۲۰۰۱، این مفهوم “جنگ بی پایان” وسیله ی شد در دست پنتاگون برای بسیجی مادام العمر و”جاویدان” تحت عنوان “جنگ بی پایان علیه تروریسم.”
ب
• جناب حسن، زمانی که کارگران حمل و نقل، اعضای اتحادیه های بیمارستان ها، اتحادیه های معلم ها و ده ها و صد ها تشکل کارگری دیگر، دست در دست جوانان معترض در پارک ذوکاتی کل شهر نیو یورک را فلج می کنند، آنها نیز «پلی بوئیست» و سوسول تشریف دارند؟
• کارگران بندر اوک لند، که تحت عنوان “ما ۹۹ درصد هستیم” و با اعتصاب خود کل بندر را خواباندند، چه؟
3
حسن
• با سلام بر بی نام گرامیحسن
• حسن ماجرائی را نقل می کند که او را به فراست افکنده:
• چالش فکری پلی بوئیست ها و سوسولیست ها با حریفی.
• اشاره به این قضیه هرگز ربطی به ایدئولوژی همه عناصر شرکت کننده در جنبش وال استریت ندارد.
• آنچه بنظر می رسد این است که سوبژکت تاریخ (طبقه کارگر به مثابه گورکن سرمایه داری و بانی سوسیالیسم) با «99 درصدی ها» جایگزین می شود:
• «99 درصدی ها» یعنی همه اقشار و طبقات جامعه به استثنای اقلیت بسیار باریک یک در صدی ها.
• طبقه کارگر هم جزو «99 درصدی ها» است.
• حدس حسن بر آن است که سوبژکت تاریخ بطرزی آگاهانه و حساب شده تحریف می شود:
• به جای پرولتاریا طیف پهناوری متشکل از اقشار و طبقات بینابینی و دهقانان و پرولتایا و بورژوازی غیر انحصاری نشانده می شود:
• پرولتاریا به حساب می آید، ولی نه مثابه رهبر و جلودار انقلاب ضد سرمایه داری!
• حسن به یاد ایده های شایع در سال های دهه 60 و 70 می افتد که از تئوری حواشی شهرها و نقش خاص روشنفکران و غیره سخن به میان کشیده می شد.
• اینکه طبقه کارگر «درخود» می تواند به دنبال این و آن کشیده شود و یا حتی مستقلا بنادر را از کار باندازد، تغییری در این حقیقت امر نمی دهد.
• خطر مهیب تر از آن است که شما و همگنان شما تصور می کنید.
4
رضا خسروی
رضا خسروی
• درود بر رفیق حسن
• خیلی ممنون از حسن ظن شما.
• ولی آن عظمتی که بدان اشاره کرده اید، به کار و مبارزه مستمر طبقه کارگر بازمی گردد.
• باشد که باتفاق شاهد پیروزی طبقه کارگر ایران در قبال بورژوآزی و امپریالیسم باشیم.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر