پروفسور دکتر مانفرد بورپروفسور گئورگ کلاوس
پوزیتیویسم (7)
برگردان شین میم شین
1
• نئو پوزیتیویسم برای زبان دو فونکسیون قائل می شود:
الف
• فونکسیون علامت گذاریب
• فونکسیون خبردهی2
• از دیدگاه نئو پوزیتیویسم، فونکسیون علامت گذاری به تنظیم دو طبقه زیر می پردازد:
الف
• طبقه نتایجب
• طبقه علائم زبانی3
• خبردهی حاوی چیزی نیست، جز آنچه که در هر رابطه ای بوسیله متغیرها قابل تبیین است.
• از دیدگاه نئوپوزیتیویسم، هرکس در این متغیرها نتایج شخصی و سوبژکتیف خود را بمثابه ثابت ها قرار می دهد.
4
• نئو پوزیتیویسم بر پیشانی کلیه مسائل مهم که در تاریخ فلسفه نقش بازی کرده اند، مهر «مسئله واره» می کوبد و راهی سطل آشغال می سازد.
5
• آنگاه برای فلسفه، موضوع دیگری غیر از تحلیل منطقی زبان باقی نمی ماند:
• اما نه تحلیل زبان های واقعی مشخص، بلکه تحلیل «ساختار ترتیب سلاسل ممکنه عناصر علامتی مفروض»
6
• سینتاکس چنین «زبانی» عبارت است از ساختار «سیستم نمودارسازی» مربوطه.
• (سینتاکس و یا علم نحو به آموزش گرامر و جمله سازی اطلاق می شود. مترجم)
7
• ضمنا ادعا می شود که معنی هر جمله نه بواسطه پیوند های واقعی که آن جمله منعکس می کند، بلکه بواسطه طبقه جملات غیرتحلیلی که از آن جمله قابل استخراج اند، تعیین می شود.
8
• از آنجا که کلیه جملات منطق و ریاضیات تحلیلی اند و لذا تنها می توان جملات تحلیلی را از آنها استخراج نمود، دو باره این نتیجه گرفته می شود که منطق و ریاضیات ـ بر طبق این نظریه ـ بلحاظ عینی توخالی اند و در مورد واقعیت عینی حرفی برای گفتن ندارند.
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر