شین میم شین
نه اندیشه مادرزاد وجود دارد
و
نه اندیشیدن مادرزادی.
اندیشیدن
را
باید مثل هرعلم،
در روندی دشوار فراگرفت.
شیخ سعدی
(۱۱۸۴ ـ ۱۲۸۳ و یا ۱۲۹۱)
(دکتر حسین رزمجو: بوستان سعدی، ص ۱۵ ـ ۲۲)
حکایت سوم
۱
تو کی بشنوی ناله دادخواه،
به کیوان برت کله خوابگاه؟
معنی تحت اللفظی:
تو که خوابگاهت در آسمان ها
ست،
بعید است
که
ناله دادخواه
به
گوشت رسد.
سؤال
سعدی
در
این بیت شعر
از
سویی
دیالک تیک توده و طبقه حاکمه
را
به
شکل دیالک تیک دادخواه و پادشاه بسط می دهد
و
از
سوی دیگر
به
شکل دیالک تیک حضیض و اوج (تحتانی و فوقانی).
جواب
سعدی
در
این بیت شعر
از
سویی
دیالک تیک ت
و طبقه حاکمه
را
به
شکل دیالک تیک د
و پادشاه بسط می دهد
و
از
سوی دیگر
به
شکل دیالک تیک ح
و اوج (ت و فوقانی).
سعدی
پادشاه
را
از
دوری
عظیم از توده
هشدار می دهد.
دوری پادشاه به مثابه شبان
از
توده به مثابه گله
موجب
نرسیدن ناله توده دادخواه به گوش پادشاه می شود.
اندرز سعدی
نزدیکی پادشاه به توده
است.
سعدی
در
این بیت شعر
ضمنا
طرز واکنش توده نسبت به بیداد
را
نیز
تعیین می کند:
دادخواهی
را
بدین طریق
دیالک تیک داد و بیداد
به
شکل دیالک تیک دادخواهی و دادستانی
بسط داده می شود:
توده بیداد دیده (ستمدیده) از طبقه حاکمه
برای دادخواهی به بارگاه پادشاه می رود.
مشخصه فرماسیون اقتصادی فئودالی
پاسیویته توده (رعایا، پیشه وران و زحمتکشان
دیگر)
است.
توده ناراضی
در
بهترین حالت
از
دست طبقه حاکمه و عمال دربار
به
دربار
شکایت می برد.
توده
داد خود
را
از
بیدادگر
نه
به
طور بیواسطه
نه
مستقلا
بلکه
به
طور باواسطه
به
واسطه پادشاه
می ستاند.
با گذار جامعه بشری
به
فرماسیون سرمایه داری
این
پاسیویته (انفعال)
جای خود
را
به
اکتیویته (فعالیت مبتنی بر آگاهی)
می دهد.
دلیل این تغییر
سوبژکتیویته پرولتاریا ست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر