شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
نگویم سماع ای برادر، که چیست
مگر مستمع را بدانم که کیست
معنی تحت اللفظی:
چبستایی سماع بسته به کیستایی مستمع است.
سعدی
در این بیت شعر،
دیالک تیک اوبژکت شناخت ـ سوبژکت شناخت
را
به شکل دیالک تیک سماع و مستمع بسط و تعمیم می دهد و بعد آن را وارونه و کله پا می کند.
محتوای شناخت
را
همیشه
اوبژکت شناخت تشکیل می دهد.
برای تعریف و توضیح سماع باید خود سماع، به مثابه اوبژکت شناخت مورد تحلیل عینی و علمی قرار گیرد.
ولی نه در مکتب سعدی در این باب بوستان.
او اکنون برای تعریف و توضیح سماع (اوبژکت شناخت)، به شناخت مستمع (سوبژکت شناخت) نیاز دارد.
در تئوری شناخت سعدی
چند و چون هر چیز باید نه در خود آن چیز، بلکه در خارج از آن چیز، مثلا در رهگذری که تصادفا از کنار آن می گذرد، جستجو شود.
ما این روش تحلیل قضایا را خارجی سازی نامیده ایم.
این ضمنا به معنی سوبژکتیویسم معرفتی است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر