رخشنده اعتصامی
(۱۲۸۵ – ۱۳۲۰)
معروف به پروین اعتصامی
درنگی
از
شین میم شین
سگ
مرا گران بخریدند، تا به کار آیم
نه آنکه کار چو شد سخت، سر گران دارم
نه آنکه کار چو شد سخت، سر گران دارم
معنی تحت اللفظی:
دلیل گرانبهایی من کارآمد بودن من است.
اگر به درد انجام اعمال دشوار نمی خوردم، بی بها و بی مشتری می ماندم.
اگر به جای سگان گله، کارگران و دیگر زحمتکشان را بگذاریم،
خواه و ناخواه
به این نتیجه می رسیم
که
زحمتکشان کالا واره اند و مثل کالاها قیمت خاص خود را دارند.
ضمنا
دستمزد و حقوق هر زحمتکشی به اندازه کار آیی و مفیدیت نیروی کار او ست.
سگ
مرا قلاده به گردن بود، پلاس به پشت
چه انتظار از این بیش، ز اسمان دارم
چه انتظار از این بیش، ز اسمان دارم
معنی تحت اللفظی:
چه افتخاری بالاتر از داشتن قلاده بر گردن و پلاس بر پشت.
پروین
دلیل عملی و عینی قلاده و پلاس را نمی داند.
به همین دلیل از آندو معیار افتخار می سازد
و
از قول سگ بر زبان می راند.
قلاده
احتمالا
برای شکستن دندان های گرگ و جلوگیری از خفه شدن سگ توسط گرگ درنده است
پلاس هم احتمالا برای کاهش درد ناشی از چنگ و دندان گرگ.
این بدان می ماند
که کارگری و یا سربازی از چکمه و دستکش و کلاه خود خود
معیار افتخار اختراع کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر